Τεράστια απειλή αποτελούν οι ηλιακές καταιγίδες για τα δίκτυα
τηλεπικοινωνιών και ηλεκτροδότησης του πολιτισμού μας, καθώς η
αύξησή τους έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει σε μία «ηλιακή Κατρίνα»
που θα προκαλέσει κατάρρευση.
Με την εν λόγω απειλή έχουν ασχοληθεί επιστήμονες από όλο τον
κόσμο- καθώς ο Ήλιος εισέρχεται σε νέο κύκλο δραστηριότητας- και
πρόσφατα την επιβεβαίωσε ο επικεφαλής των επιστημονικών συμβούλων
της βρετανικής κυβέρνησης, Τζων Μπέντινγκτον, μιλώντας στην ετήσια
συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης
(American Association for the Advancement of Science- AAAS), που
έλαβε χώρα στην Ουάσινγκτον.
«Είχαμε μία σχετικά ήρεμη περίοδο ‘καιρού’ στο Διάστημα, και
είναι λογικό να περιμένουμε ότι αυτή τελειώνει. Την ίδια στιγμή, τα
συστήματά μας έχουν γίνει ακόμα πιο ευάλωτα. Από τα ‘έξυπνα’ δίκτυα
ηλεκτροδότησής μας, μέχρι τα GPS» είπε σχετικά.
«Είναι λογικό να περιμένουμε όλο και περισσότερα φαινόμενα
ηλιακών καταιγίδων» συμπλήρωσε η Τζέιν Λουμπτσένκο, διευθύντρια της
Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. «Οι λέξεις-
κλειδιά είναι πρόγνωση και προετοιμασία».
Η ηλιακή δραστηριότητα αυξάνεται και μειώνεται σε έναν (περίπου)
εντεκαετή κύκλο, και η επόμενη κορύφωσή της αναμένεται το 2013.
Μία ηλιακή καταιγίδα ξεκινά με μία ηλιακή έκλαμψη, που
συνοδεύεται από μία «έκρηξη» ηλεκτρομαγνητικής ραδιενέργειας, η
οποία όταν φτάνει στη Γη ιονίζει τα εξώτερα στρώματα ατμόσφαιρας.
Αν και δεν θεωρείται πως είναι επικίνδυνη για την επιφάνεια της
Γης, σίγουρα μπορεί να επηρεάσει δορυφόρους.
«Το GPS πλέον σχετίζεται με τα πάντα» είπε ο Τόμας Μπόγκνταν,
διευθυντής του Κέντρου Πρόγνωσης Διαστημικού Καιρού στο Κολοράντο.
«Επίσης, δεν θα έπρεπε να παραβλέπονται η ανάγκη για απρόσκοπτη και
συνεχή παροχή ενέργειας, για παροχή δορυφορικών υπηρεσιών, και
φυσικά για αερομεταφορές και τηλεπικοινωνίες. Οι ζωές μας πλέον
εξαρτώνται από όλα αυτά, που είναι ευάλωτα στις αλλαγές του
διαστημικού καιρού».
Δέκα με είκοσι λεπτά μετά την αρχική έκλαμψη θα ακολουθήσει
εκπομπή φωτονίων, που θα πλήξει βαριά όσους δορυφόρους βρίσκονται
σε γεωστατική τροχιά και δεν είναι επαρκώς προστατευμένοι. Δέκα με
τριάντα ώρες αργότερα, μία εκτόξευση στεφανιαίας μάζας (coronal
mass ejection) θα χτυπήσει τη μαγνητόσφαιρα της Γης, προκαλώντας
αναταραχές σε δίκτυα ηλεκτροδότησης και συστήματα διαχείρισης
αγωγών πετρελαίου, με αποτέλεσμα φαινόμενα όπως αυτό του Κεμπέκ το
1989. Όλα αυτά θα συνοδεύονται από εντυπωσιακά φαινόμενα στον
ουρανό (αντίστοιχα στο βόρειο σέλας).
Η ισχυρότερη ηλιακή καταιγίδα που έχει καταγραφεί στην ιστορία
έλαβε χώρα το 1859 (Περιστατικό Κάρρινγκτον), αλλά η ηλεκτρική
υποδομή εκείνη την εποχή ήταν περιορισμένη: επηρεάστηκε σοβαρά μόνο
το δίκτυο τηλεγράφων.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Guardian