ΟΗΕ: Παγκόσμια απειλή οι τρομοκράτες του Διαδικτύου
Σε πρόσφατη έκθεση, εντοπίζει τα προβλήματα στην «έλλειψη ενός
διεθνούς νομικού πλαισίου για τη διατήρηση των δεδομένων των
χρηστών από τους παρόχους», όπως και στα «ανοικτά» δίκτυα Wi-Fi.
Του Κώστα Δεληγιάννη
Μεγαλύτερη παρακολούθηση των χρηστών στο διαδίκτυο ζητούν τα
Ηνωμένα Έθνη, με το επιχείρημα πως έτσι θα ήταν πιο εύκολο να
εντοπιστούν και να συλληφθούν οι κάθε λογής τρομοκράτες. Αυτό
αναφέρεται στην έκθεση 148 σελίδων που δόθηκε σήμερα στη
δημοσιότητα με τον τίτλο «Η χρήση του ίντερνετ για τρομοκρατικούς
σκοπούς», στην οποία υποστηρίζεται επίσης ότι οι τρομοκρατικές
οργανώσεις αξιοποιούν το Facebook, το Twitter, το YouTube, ακόμη
και υπηρεσίες διαμοιρασμού αρχείων όπως το Dropbox, «για να
διαδώσουν την προπαγάνδα τους».
«Οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν προηγμένες επικοινωνιακές μεθόδους,
οι οποίες συχνά εμπλέκουν το ίντερνετ, ώστε να φτάσει το μήνυμά
τους σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους με όσο το δυνατόν
μικρότερο κόστος», ανέφερε ο Yury Fedotov, διευθυντής του Γραφείου
των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC).
Η μελέτη, η οποία εκδόθηκε με την ευκαιρία ενός συνεδρίου στη
Βιέννη από το UNODC, αναφέρει πως «ένα από τα σημαντικότερα
προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι διωκτικές αρχές είναι η
έλλειψη ενός ενιαίου διεθνούς νομοθετικού πλαισίου σχετικά με τη
διατήρηση των δεδομένων των χρηστών από τους τηλεπικοινωνιακούς
παρόχους».
Αντίθετα ίσως απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς, από τους πρώτους στον
κόσμο που έχουν εισαγάγει μία τέτοια νομοθεσία είναι η Ευρωπαϊκή
Ένωση, η οποία από το 2006 υιοθέτησε μία ντιρεκτίβα που υποχρεώνει
τους παρόχους στα κράτη-μέλη να κρατούν τέτοια στοιχεία για 6 μήνες
έως 2 χρόνια, ώστε αυτά να είναι διαθέσιμα στις αστυνομικές
υπηρεσίες στην περίπτωση «σοβαρών εγκλημάτων». Η ντιρεκτίβα
προβλέπει το ίδιο πράγμα και τη σταθερή και την κινητή τηλεφωνία,
περιλαμβάνοντας στα στοιχεία που θα αποθηκεύονται την προέλευση και
την κατάληξη της επικοινωνίας, την ώρα που πραγματοποιήθηκε, αλλά
και τη διάρκειά της.
Στις ΗΠΑ, αντίθετα, δεν υπάρχει κάποιος αντίστοιχος νόμος, παρά τις
επανειλημμένες προσπάθειες που έχουν γίνει από τους εκάστοτε
υπουργούς Δικαιοσύνης. Η πιο πρόσφατη απόπειρα έληξε άδοξα τον
περασμένο Φεβρουάριο, όταν οι διαμαρτυρίες μη κυβερνητικών
οργανώσεων προκάλεσαν την απόσυρση ενός νομοσχεδίου που θα
υποχρέωνε τις εταιρείες παροχής ίντερνετ να διατηρούν για 1 χρόνο
το ιστορικό πλοήγησης των πελατών τους στο web.
Έτσι κι αλλιώς, πάντως, η έκθεση πηγαίνει πιο πέρα από την
αποθήκευση του ιστορικού των χρηστών, καθώς υποστηρίζει πως το
επιθυμητό θα ήταν ορισμένες ιντερνετικές υπηρεσίες –όπως οι
πλατφόρμες instant messaging και βιντεοκλήσεων σαν το Skype– να
καταγράφουν και αυτές τις δραστηριότητες των χρηστών τους.
Το UNODC συστήνει επίσης τη θέσπιση νόμων που θα υποχρεώνουν τα
ίντερνετ-καφέ και τα εστιατόρια να «κλειδώνουν» τα Wi-Fi δίκτυά
τους και να υποχρεώνουν τους πελάτες τους σε κάποια μορφή εγγραφής,
αφού οι βάσεις δεδομένων με αυτά τα στοιχεία ενδέχεται να
αποτελέσουν μία σημαντική πηγή πληροφοριών για τις διωκτικές πηγές.
Αναγνωρίζει πάντως ότι τέτοιοι νόμοι δεν θα είχαν νόημα αν αφορούν
μόνο τα ίντερνετ-καφέ και τα άλλα καταστήματα, και δεν επιβάλλουν
να γίνεται το ίδιο και με τα υπόλοιπα δίκτυα (όπως αυτά στα
αεροδρόμια ή τις βιβλιοθήκες) που σήμερα παρέχονται δημόσια.
