Ασταθής, σιβυλλικός και απόλυτα ικανός να χειραγωγήσει είναι ο
ιδρυτής του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, σύμφωνα με τον επικεφαλής
αρχισυντάκτη των ΝΥ Τimes, Μπιλ Κέλερ, ο οποίος συμπλήρωσε πως ο
Ασάντζ του θυμίζει ήρωα από μυθιστόρημα με ντετέκτιβ.
Οι εν λόγω δηλώσεις του Κέλερ έγιναν στο πλαίσιο της ανακοίνωσης
των Τimes σχετικά με την επερχόμενη κυκλοφορία του «Open Secrets:
Wikileaks, War and American Diplomacy» (Ανοικτά Μυστικά: Wikileaks,
Πόλεμος και Αμερικάνικη Διπλωματία): πρόκειται για ένα ψηφιακό
βιβλίο οι πωλήσεις του οποίου ξεκινούν τη Δευτέρα και, εκτός της
εισαγωγής από τον Κέλερ, ενσωματώνει και κομμάτια από πολλούς
δημοσιογράφους.
Το βιβλίο, το οποίο θα κοστίζει περίπου 6 δολάρια,
χαρακτηρίστηκε ως το «απόλυτο χρονικό των εγγράφων Wikileaks και
του σάλου που προκλήθηκε». Θα πωλείται από το Amazon, το online
βιβλιοπωλείο της Apple και άλλα καταστήματα.
Στην εισαγωγή, αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην online
έκδοση των Τimes, ο Κέλερ περιγράφει την αρχή της ιδιότυπης σχέσης
μεταξύ της εφημερίδας και του Ασάντζ. Κατά τον Κέλερ, ήταν ο Άλαν
Ρούσμπριγκερ, του Guardian, αυτός που έπεισε τον Ασάντζ να
συμπεριλάβει τους Times στη «λίστα έκδοσης» των μυστικών
αμερικανικών εγγράφων για το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
«Η περιπέτεια που ακολούθησε συμπεριελάμβανε το όλο ‘θρίλερ’ και
την ίντριγκα της διαχείρισης μίας μυστικής βάσης δεδομένων, με τα
πιο βαρετά καθήκοντα της τακτοποίησης και της ανάλυσης τεραστίων
όγκων δεδομένων. Και δεν έφτανε αυτό, η πηγή αυτών των δεδομένων
ήταν σιβυλλική, με τάσεις χειραγώγησης και ασταθής» γράφει σχετικά,
συμπληρώνοντας πως το «ψηφιδωτό» συμπληρωνόταν από κυβερνητικά
στελέχη που δεν μπορούσαν να αποφασίσουν αν έπρεπε να συνεργαστούν
μαζί τους ή να τους συλλάβουν.
Κατά τον Κέλερ, ο Ασάντζ ποτέ δεν αποκάλυψε την πηγή των
εγγράφων, αν και υπήρχαν υποψίες σχετικά με έναν στρατιώτη του
αμερικανικού στρατιώτη, τον Μπράντλεϊ Μάνινγκ, ο οποίος έχει
συλληφθεί. Επίσης, αναφέρει πως οι Τimes θεωρούσαν τον Ασάντζ ως
μία «πηγή», που ενεργούσε σαν να ήταν φυγάς- και «ήταν προφανές πως
επρόκειτο για κάποιον που είχε τους δικούς του σκοπούς».
Η εντύπωση των δημοσιογράφων που συνεργάστηκαν μαζί του ήταν πως
ο Ασάντζ ήταν έξυπνος, μορφωμένος, εξαιρετικά ικανός σε τεχνολογικά
θέματα, αλλά ταυτόχρονα αλαζόνας, εύθικτος, με τάση να βλέπει
παντού συνωμοσίες και- παραδόξως, σε κάποια θέματα- εύπιστος.
«Ο Ασάντζ αντιμετώπιζε την αμερικανική κυβέρνηση με μεγάλη
περιφρόνηση και θεωρούσε σίγουρο ότι τον κυνηγούσε» λέει σχετικά ο
Κέλερ, ο οποίος συμπληρώνει ότι οι Τimes «ένιωσαν πως ήταν ηθικό
καθήκον τους να χρησιμοποιήσουν το υλικό με υπευθυνότητα…από την
αρχή συμφωνήσαμε πως δεν θα περιλαμβάναμε στο υλικό που θα
δημοσιεύαμε κομμάτια που θα έθεταν ζωές σε κίνδυνο…παραλείψαμε
λεπτομέρειες σχετικά με τρέχουσες επιχειρήσεις συλλογής
πληροφοριών, με στρατιωτικές τακτικές, τοποθεσίες και γενικά υλικό
που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τρομοκράτες».
Σταδιακά, οι σχέσεις μεταξύ του Ασάντζ και των Τimes έγιναν
μάλλον εχθρικές, καθώς ο ιδρυτής του Wikileaks ενοχλήθηκε από δύο
προφίλ που δημοσιεύτηκαν, ένα για τον Μάνινγκ και ένα για τον
ίδιο.
«Σκέφτομαι τον Ασάντζ ως έναν χαρακτήρα από βιβλίο του Στιγκ
Λάρσον- κάποιον ο οποίος θα μπορούσε να θεωρηθεί τόσο ήρωας, όσο
και ‘κακός’, σε ένα από αυτά τα εμπορικά επιτυχημένα σουηδικά
μυθιστορήματα, τα οποία αναμειγνύουν την ‘αντικουλτούρα’ των χάκερ
με συνωμοσίες και σεξ που χρησιμοποιείται τόσο για διασκέδαση όσο
και για επιβολή», λέει σχετικά.
Της ανακοίνωσης περί κυκλοφορίας του βιβλίου προηγήθηκε
συνάντηση με αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ,
της CIA, της DIA, του FBI, του Πενταγώνου και άλλων υπηρεσιών, οι
οποίοι ενημέρωσαν τους Τimes σχετικά με τις όποιες «ανησυχίες»
τους.
Ο Κέλερ δηλώνει κατηγορηματικά πως θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε
απόπειρα δίωξης του Ασάντζ βάσει της Πρώτης Τροπολογίας του
Συντάγματος των ΗΠΑ.
«Δεν θεωρώ τον Ασάντζ συνεργάτη, και θα δίσταζα να χαρακτηρίσω
αυτό που κάνει ως δημοσιογραφία, αλλά είναι ανατριχιαστικό και μόνο
να αναλογιστεί κανείς μία κυβερνητική δίωξη κατά του Wikileaks για
την αποκάλυψη μυστικών» λέει σχετικά.
Η θέση του Wikileaks, πάντως, είναι αρνητική για τους Τimes.
Λίγο μετά τη δημοσίευση του κειμένου του Κέλερ, εμφανίστηκε στο
Twitter το εξής μήνυμα: «Οι Τimes για άλλη μία φορά δυσφημίζουν για
να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Οι περιγραφές τους των
γεγονότων είναι λανθασμένες, από την αρχή ως το τέλος. Μαύρη μέρα
για την αμερικανική δημοσιογραφία».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AFP
