Το 2009 πραγματοποιήθηκαν στο Ιράν οι προβλεπόμενες προεδρικές
εκλογές, όπου οι δημοσκοπήσεις και το κλίμα έδειχναν νίκη της
μετριοπαθούς αντιπολίτευσης, έναντι του πιο συντηρητικού προέδρου
της χώρας, του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Η νίκη όμως του τελευταίου
πυροδότησε ένα κύμα οργής και διαδηλώσεων που έφερε εκατομμύρια
νεαρούς Ιρανούς στους δρόμους της Τεχεράνης και άλλων μεγάλων
πόλεων. Υπήρχαν αγόρια και κορίτσια που είχαν βαρεθεί τους
υπερβολικούς περιορισμούς στη ζωή τους, το ντύσιμό τους, ενώ
διαδήλωναν δυναμικά (για αρκετές εβδομάδες) για τα μεγάλα ποσοστά
ανεργίας και φτώχειας.
Στο Ιράν φάνηκε για πρώτη φορά η δύναμη των κινητών τηλεφώνων,
των νέων μέσων και του Διαδικτύου, ειδικά του Twitter και του
YouTube. Οι Ιρανοί νέοι οργανώνονταν μέσω κινητών, έστελναν
μηνύματα μέσω του Twitter και ενημερώνονταν για την κατάσταση σε
διάφορες περιοχές της πόλης, ενώ ταυτόχρονα ενημέρωναν και τη
διεθνή κοινότητα για τα τεκταινόμενα στη χώρα τους.
Πολλοί χρήστες του Διαδικτύου θα θυμούνται ακόμη το βίντεο της
Νέδα Αγά Σολτάν, που έγινε σύμβολο του κινήματος της αντιπολίτευσης
όταν πυροβολήθηκε στο κεφάλι κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην
Τεχεράνη. Το βίντεο με τη δολοφονία της Σολτάν έκανε το γύρο του
κόσμου, καθώς εμφανίστηκε και διαμοιράστηκε στο YouTube μόλις λίγες
ώρες αργότερα. Το ιρανικό καθεστώς, ωστόσο, κατέβαλε κάθε
προσπάθεια να εμποδίσει την λειτουργία του Ιντερνετ, μπλοκάροντας
ιστοσελίδες ή απλά κατεβάζοντας το διακόπτη. Ο «ξεσηκωμός» των
Ιρανών βρισκόταν στο Διαδίκτυο από την πρώτη μέρα και πίεσε
πραγματικά την κυβέρνηση και τους μουσουλμάνους κληρικούς στην
Τεχεράνη.
www.kathimerini.gr
