Τούρκοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι αρέσκονται να σχολιάζουν ότι οι Ελληνες αντιδρούν υπερβολικά σε ό,τι κάνει η Τουρκία, ότι η χώρα τους αντιμετωπίζει σοβαρότερα προβλήματα απ’ όσα αφορούν την Ελλάδα και την Κύπρο. Με αυτό το σκεπτικό, μπορεί στην Αγκυρα να θεωρούν ότι η συμφωνία που υπέγραψαν με τη μία πλευρά της διχασμένης Λιβύης να ήταν απλώς άλλη μία κίνηση για να αυξήσει η Τουρκία την επιρροή της και να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση. Για τους Ελληνες, όμως, η «συμφωνία» έθιξε ζωτικό χώρο, τους ένωσε και τους κινητοποίησε να εντείνουν τη διπλωματική θωράκιση της χώρας τους.
Τα κίνητρα της Τουρκίας είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Θέλει να προβάλλει την ισχύ της, να ξεκαθαρίζει ότι χωρίς τη συμμετοχή της δεν θα πραγματοποιηθεί οποιοδήποτε σχέδιο στην περιοχή. Αυτό αφορά τις συνεργασίες Ελλάδας και Κύπρου με Ισραήλ, Αίγυπτο και ΗΠΑ. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε στιγμή σύγχυσης στην Ουάσιγκτον όσον αφορά την πολιτική της εναντίον της Αγκυρας, ενώ η θέση της Τουρκίας ήταν ενισχυμένη μετά την εισβολή στη Συρία και με τις απειλές για «αποστολή» προσφύγων προς την Ευρώπη. Την ίδια ώρα, η Ε.Ε., με νέα Επιτροπή, φαινόταν διστακτική και διχασμένη, ενώ ο Ερντογάν εκβίαζε το ΝΑΤΟ, αρνούμενος να συμφωνήσει σε σχέδια στήριξης των Βαλτικών Χωρών και της Πολωνίας εάν η Συμμαχία δεν δεχόταν να αποκηρύξει τους Κούρδους μαχητές της Συρίας ως «τρομοκράτες». Επιπλέον, η κυβέρνηση στην Τρίπολη εξαρτάται απόλυτα από τη στήριξη της Αγκυρας· η αντίπαλη πλευρά, η οποία ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας και το Κοινοβούλιο, στηρίζεται από την Αίγυπτο, τη Ρωσία και άλλες δυνάμεις.
Μπορεί ο Ερντογάν να ήθελε να ξαφνιάσει την Ελλάδα, να δημιουργήσει τετελεσμένα, να εμποδίσει τα σχέδια για αγωγό από την Ανατολική Μεσόγειο έως την Κρήτη, να φοβίσει επενδυτές από τα ύδατα νοτίως της Κρήτης και να ενισχύσει την εικόνα του εντός Τουρκίας. Πιθανώς, όμως, το αποτέλεσμα να είναι άλλο: να φανούν τα όρια της τουρκικής επιρροής. Ηδη, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, ο Ερντογάν απέτυχε σε όλες του τις επιδιώξεις. Επίσης, χθες η Γερουσία των ΗΠΑ αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων (και ας πίστευαν οι Τούρκοι ότι ο φίλος Τραμπ θα το απέτρεπε). Επονται αμερικανικές κυρώσεις για την αγορά των S-400 και την εισβολή στη Συρία. Η συμφωνία με την Τρίπολη καταδικάστηκε και από τις ΗΠΑ και από την Ε.Ε., καθώς και από διάφορες χώρες. Η ουσία είναι ότι όσο και αν εμείς οι Ελληνες πρέπει να φροντίσουμε να βρούμε διέξοδο μέσω της διπλωματίας, δεν είμαστε τόσο μόνοι όσο εμείς –και οι Τούρκοι– πιστεύουμε.
