Και κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας του ως υπουργός Υγείας ο Ανδρέας Ξανθός χαρακτηριζόταν από μέτρο και σύνεση. Τώρα, στην εποχή του κορωνοϊού, συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο και ως αντιπολίτευση. Με τη στάση του αυτή βοηθά τη χώρα. Στην πορεία ίσως βοηθήσει και το κόμμα του.
Τελευταία, δέχθηκε βέλη «εκ των έσω» γιατί τηρεί μετριοπαθή στάση και δεν ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση και ειδικά στον λοιμωξιολόγο Σωτήρη Τσιόδρα.
Σε χθεσινές δηλώσεις του εκτίμησε ότι «ο κ. Τσιόδρας είναι μια εξαιρετική επιλογή για την εποπτεία της πανδημίας και τον συντονισμό του επιστημονικού δυναμικού της χώρας στο πεδίο της λοιμωξιολογίας-επιδημιολογίας. Οι εισηγήσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων είναι στη σωστή κατεύθυνση και ο αναγκαίος πολιτικός έλεγχος και η κριτική πρέπει να αφορούν την επάρκεια, την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην υλοποίησή τους».
Θέσεις νηφάλιες και αυτονόητες για κάθε σοβαρό και ισορροπημένο άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους, αριστερούς, κεντρώους, δεξιούς.
Για να προσθέσει, και πάλι πολύ σωστά: «Αν υπάρχουν –και είναι λογικό να υπάρχουν σε μια πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση– επιφυλάξεις ή αντιρρήσεις επιστημονικού χαρακτήρα, είναι καλό να κατατεθούν επίσημα και τεκμηριωμένα για επιστημονικό διάλογο στην αρμόδια Επιτροπή και όχι να αναπαράγονται άκριτα στη δημόσια συζήτηση από μη ειδικούς».
Σημείωσε επίσης ότι, μέχρι στιγμής, η εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα έχει βραδύτερους ρυθμούς και σε αυτό έχει συντελέσει η έγκαιρη λήψη περιοριστικών μέτρων που εισηγήθηκαν οι αρμόδιοι επιστήμονες.
Διαπίστωσε δηλαδή την πραγματικότητα, προσθέτοντας ότι είναι η ώρα της συστράτευσης και της θετικής συμβολής του επιστημονικού κόσμου, όχι η ώρα της αντιπαράθεσης και του διαγκωνισμού για την επιστημονική «αυθεντία».
Καθώς αναπτύσσεται μια συζήτηση γύρω από το ποια μορφή πρέπει να έχει η άσκηση αντιπολίτευσης στις πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε, πρέπει να επικρατήσουν οι σοβαροί. Η όποια κριτική τους θα έχει και την απαραίτητη αξιοπιστία για να εισακουσθεί.
Ολοι –κυβέρνηση και αντιπολίτευση– θα κριθούν από το αν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Οι μεν, αν ήταν ικανοί και έκαναν το σωστό, οι δε, αν επέδειξαν υπευθυνότητα και απέφυγαν να διολισθήσουν στον λαϊκισμό. Εν ολίγοις, αν ο καθένας από τη θέση και τον ρόλο του υπηρέτησε το εθνικό συμφέρον.
