Διασαλεύτηκαν λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, όχι η τάξη και η ουσία των πραγμάτων, αλλά οι συνήθειες και οι από αιώνων παραδόσεις των χριστιανών. Γι’ αυτό ο εορτασμός της Αναστάσεως του Κύριου, σήμερα τα μεσάνυχτα, θα είναι αλλιώτικος από των άλλων χρόνων.
Δεν είναι ασήμαντη παρέκκλιση αυτή, αλλά δεν είναι και μοιραία. Δεν πρόκειται να κλείσουν διά παντός οι εκκλησίες. Δεν πρόκειται να καταφύγουν οι χριστιανοί ξανά στις κατακόμβες.
Ο χριστιανός γνωρίζει ότι το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού συνετελέσθη άπαξ εις σωτηρίαν των ανθρώπων. Δεν επαναλαμβάνεται κατ’ έτος. Και αυτό που πρόκειται να λείψει φέτος είναι ο τελετουργικός εορτασμός, στον οποίο μετέχουν όλοι, πιστεύοντες και μη πιστεύοντες, εξίσου.
Γνωρίζουν οι πιστοί επίσης ότι, αφού απαγορεύθηκε η συμμετοχή τους στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος, δεν ήταν δυνατός ο τελετουργικός εορτασμός της Αναστάσεως. Από άποψη θεολογική ενδεχομένως αυτό θα αποτελούσε αίρεση, διότι η Σταύρωση και η κάθοδος του Ιησού στον Αδη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την έγερσή του.
Ακατανόητος υπήρξε ο θόρυβος που δημιουργήθηκε για το ενδεχόμενο της μη μεταφοράς του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο. Μα εδώ και αιώνες, πριν καταστεί εφικτή η μεταφορά του με αεροσκάφη αυθημερόν από την Ιερουσαλήμ, γιόρταζαν την Ανάσταση οι πιστοί με αναμμένες τις λαμπάδες με φως που δεν στερείτο αγιότητος. Αυτό δεν είναι πίστη, αλλά είναι σύγχυση φρενών τμήματος του εκκλησιάσματος.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι, οι θύραθεν φιλόσοφοι και αναλυτές, όλοι όσοι προβάλλουν πως το «μοτίβο αναστάσεως» θεοτήτων υπήρχε στην αρχαιότητα, προ της ελεύσεως του Ιησού στη Γη.
Είναι αλήθεια η ύπαρξη παρόμοιων δοξασιών. Αλλά πέραν των θεολογικών επιχειρημάτων, που ως αναρμόδιοι δεν θα επικαλεσθούμε, θα πρέπει να ερμηνευθεί πώς η ανορθολογική αυτή πίστη και αντίληψη διαμόρφωσε τον πολιτισμό της ανθρωπότητος για αιώνες.
Ο χριστιανισμός υπήρξε η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του ανθρώπου, έως ότου με τον Διαφωτισμό επιχειρήθηκε νέα ανατροπή, προσφεύγοντας στα κείμενα των διανοητών της αρχαιότητος, πρωτίστως των Ελλήνων. Αλλά ουδέποτε υποκατέστησε την πίστη.
Από την άλλη όμως πλευρά, και η σχέση του πιστού με τον Χριστό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τρία χρόνια ακολουθούσαν τον Ιησού ως μαθητές του οι υιοί Ζεβεδαίου.
Αλλά καθώς πορεύονταν προς την Ιερουσαλήμ, του ζήτησαν να τους υποσχεθεί πως στη Δευτέρα Παρουσία θα εξασφάλιζαν θέση ο ένας εκ δεξιών του και ο άλλος εξ ευωνύμων. Τόσα είχαν αντιληφθεί από τη διδασκαλία του.
Ασκηση υπεράνθρωπη είναι ο χριστιανισμός και ελάχιστοι αυτοί που τελικώς την πετυχαίνουν. Καλή Ανάσταση, λοιπόν, κατ’ οίκον, και από την άλλη εβδομάδα επιστροφή στα γήινα.
