ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΞΟΔΟΣ: Η Αθήνα αδειάζει. Ολοι φεύγουν να κάμουν το Πάσχα στην ύπαιθρο. Σκορπίζουν σε βουνά, σε κάμπους, σε νησιά, σε ακτές. […] Τα εκδρομικά σωματεία αυξάνονται και τα μέλη τους πολλαπλασιάζονται. Τα λεωφορεία και τ’ ατομικά μέσα συγκοινωνίας διαρκώς πληθαίνουν και δουλεύουν εντατικά, προ πάντων τα Σαββατοκύριακα. Οι ορειβάται, που άλλοτε ήσαν μια φούκτα, τώρα είναι ολόκληρα συντάγματα. Καμμιά γωνιά της Ελλάδος δεν μένει σήμερα ανεξερεύνητη.
ΙΤΑΛΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: [Γράφει ο συνθέτης Αλ. Καζέλα] Κατά τον παρόντα αιώνα, άλλαι ξέναι επιδράσεις εισέδυσαν εις την Ιταλίαν: οι Στράους και Ντεμπυσύ κατ’ αρχάς, οι Στραβίνσκι και Χίντερμιτ κατόπιν. Αλλά κατά την τελευταίαν δεκαπενταετίαν, η ιταλική μουσική ανέκτησε τελείως την ανεξαρτησίαν της. Είναι ανεξάρτητος εις την μελωδίαν της. Δεν είναι ολιγώτερον ανεξάρτητος […] ως προς τον ρυθμόν της, ο οποίος φαίνεται να επανευρίσκη σήμερον, έπειτα από μακράν περίοδον χλιαρότητος, την ωραίαν δύναμιν των καλυτέρων ιστορικών μας εποχών. Είναι ακόμη ανεξάρτητος χάρις εις την τραχείαν, ευκίνητον και ενίοτε «μεταλλικήν» ενορχήστρωσίν της, πάντοτε όμως τοποθετημένην εις το αντίθετον σημείον των εκθαμβωτικών και λαμπερών ηχητικοτήτων, αγαπητών εις τους Ρωσσο-Γάλλους συνθέτας.
