Τα προχθεσινά φοβερά επεισόδια της Νέας Σμύρνης ήταν σχεδόν… φυσικό επακόλουθο των γεγονότων της περασμένης Κυριακής στην ίδια περιοχή. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι απανταχού μπαχαλάκηδες –χούλιγκαν, αναρχοαυτόνομοι, τρομοκουφοντινάδες, νεολαίοι και οργανώσεις κομμάτων της λεγόμενης Αριστεράς– σε σύμπνοια με εκείνους που τους προσφέρουν αφειδώς στήριξη και θαλπωρή, θα χρησιμοποιούσαν την καταδικαστέα συμπεριφορά μερικών αστυνομικών, για να πάρουν ρεβάνς. Ή, ακόμη χειρότερα, για να προκαλέσουν με βίαιους τρόπους την αστυνομία και την κυβέρνηση, ώστε να τροφοδοτείται και να διαιωνίζεται η ένταση.
Αυτή είναι η μία ερμηνεία όσων έγιναν, γιατί υπάρχει και η συνωμοσιολογική, που λέει ότι οι αστυνομικοί «την πάτησαν» την Κυριακή αντιδρώντας σε «προβοκάτσια», ώστε να στηθεί το σκηνικό της Τρίτης. Σταχυολογώντας δημοσιεύματα στον συστημικό Τύπο, υποτίθεται ότι οι αστυνομικοί της ΔΙ.ΑΣ. βρέθηκαν την Κυριακή στην πλατεία της Νέας Σμύρνης κατόπιν εντολής από το κέντρο, που δέχθηκε τηλεφώνημα ότι δήθεν είχαν μαζευτεί 500 άτομα εκεί. Οταν έφτασαν δέχτηκαν επίθεση από 50-60 «περίεργους», οι οποίοι φρόντισαν να τους προκαλέσουν και φραστικά, οπότε αντέδρασαν βλακωδώς και αδικαιολόγητα, ξυλοφορτώνοντας με απαράδεκτο τρόπο παριστάμενο νεαρό με τάσεις προς τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Και περιέργως, τη σκηνή είδε υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία τη βιντεοσκόπησε και την ανέβασε στο Διαδίκτυο.
Ασφαλώς, το αφήγημα αυτό δεν μπορεί να υιοθετηθεί αβασάνιστα. Αλλωστε, στην Ελλάδα έχουμε μάθει ότι η συντριπτική πλειονότητα ανάλογων γεγονότων οφείλεται στην ατυχή συγκυρία και στην καθαρή ανοησία, όχι σε σχεδιασμό. Ομως, αξίζει να εξεταστεί αν υπάρχουν ίχνη αλήθειας, διότι αν υπάρχουν, τότε τα πράγματα αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό. Αν πάλι είναι ψευδή όλα τα παραπάνω, θα απορριφθεί πανηγυρικά άλλη μία συνωμοσιολογική ερμηνεία. Εκείνο ωστόσο που προκαλεί εντύπωση είναι η προθυμία έως άνεση με την οποία διάφοροι δημοσιογράφοι και μίντια που διεκδικούν δάφνες αξιοπιστίας αντιδρούν και σχολιάζουν με τρόπο υποστηρικτικό –στο όνομα της αντικειμενικότητας τάχα– την ανυπόστατη προπαγάνδα της λεγόμενης Αριστεράς περί αστυνομοκρατίας και ότι η Ελλάδα είναι αστυνομικό κράτος σήμερα.
Από χθες ακούγονται ευχές περί ανάγκης σύνεσης στη ρητορική και στις δραστηριότητες κομμάτων και οργανώσεων, ώστε να μπει φραγμός στην ένταση και στη βία. Μακάρι, αλλά πολύ αμφίβολο. Οι χούλιγκαν υπάρχουν για να βιαιοπραγούν τυφλά και να συγκρούονται με την αστυνομία, οι τρομοκουφοντινάδες ασπάζονται τη βία ως ιδεολογία, ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει αγκαλιά και θαλπωρή στους μπαχαλάκηδες κάθε φυράματος, ελπίζοντας σε «αναβίωση» των δήθεν «Αγανακτισμένων» για να τους συσπειρώσει γύρω του, το ΚΚΕ τη χρησιμοποιεί για επαναστατική γυμναστική, συνδικαλιστές την υποδαυλίζουν για συντεχνιακούς λόγους, ένα τμήμα του πληθυσμού την αποδέχεται ανέξοδα στο όνομα σοσιαλθολούρας.
Ολα αυτά είναι απολύτως ορατά και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, αρκεί να παρακολουθεί κανείς ρητορικές και δράσεις σε καθημερινή βάση. Ας γίνει, επιτέλους, αντιληπτό στους υπόλοιπους πολίτες ότι οι παραπάνω δεν είναι πια οι «προοδευτικοί» της χώρας. Καπηλεύονται αναίσχυντα την έννοια του όρου. Την καθυστέρηση και την αντίδραση πρεσβεύουν!
