Η σταδιακή προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στα νέα καθήκοντά του από τα έδρανα της αντιπολίτευσης απαιτούσε μια μετάλλαξη της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του. Χρησιμοποιώ χρόνο παρελθόντα, γιατί πιστεύω πως αυτή η ευκαιρία χάθηκε. Η ηγετική ομάδα του κόμματος δεν μπόρεσε να υπερβεί τις ιστορικές καταβολές της –άλλωστε αυτό δεν είναι εύκολο–, δεν κατάφερε να αναζητήσει άλλους κανόνες πολιτικής συμπεριφοράς, αλλά παρέμεινε δέσμια πρακτικών που έχουν τις ρίζες τους κυρίως στην περίοδο 2011-2012. Δυστυχώς, σε αντίθεση με τις ψευδαισθήσεις αυτών που εκτιμούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ ωρίμασε, αυτό το κόμμα συμπεριφέρεται σαν να μην πέρασε μια μέρα από τα «ένδοξα» χρόνια του αντιμνημονιακού αγώνα. Βρίσκεται πίσω από κάθε δημόσια εκδήλωση, εν μέσω πανδημίας, αδιαφορώντας προκλητικά για την υγεία των πολιτών σε ένα υγειονομικό περιβάλλον ιδιαίτερα επιβαρυμένο. Θα έλεγα, μάλιστα, πως η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζει αυτές τις εκδηλώσεις και να προσφέρει πολιτική κάλυψη, πιθανόν να υποκρύπτει την τακτική, να φθαρεί η κυβέρνηση μέσω ενός παρατεταμένου lockdown.
Αναμφίβολα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν στελέχη που θα ήθελαν να δουν το κόμμα τους να κινείται στον δρόμο της θεσμικής αντιπολίτευσης και όχι στον αδιέξοδο δρόμο του πολιτικού και κοινωνικού ακτιβισμού, γιατί έτσι αρκετές φορές οδηγείται στα ακρότατα όρια του συνταγματικού τόξου. Δυστυχώς, αυτές είναι μεμονωμένες φωνές, χωρίς εσωκομματικό ακροατήριο, το οποίο στοιχίζεται πίσω από κραυγές, πίσω από επιθετικές-πεζοδρομιακές πρακτικές.
Εννοείται πως αυτή η αδυναμία προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ τραυματίζει την πολιτική ζωή, καθώς δημιουργεί ένα ρήγμα στη συνοχή της. Καθιστά, εκ των πραγμάτων, τη συνεννόηση με τη Νέα Δημοκρατία αδύνατη. Βέβαια, αυτό σε στενά κομματική βάση συμφέρει την κυβέρνηση, καθώς περιορίζει σημαντικά την εμβέλεια του πολιτικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοεγκλωβίζεται και περιχαρακώνεται στον στενό χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κινημάτων κοινωνικής κριτικής, αποκομμένος από τη μεγάλη δεξαμενή των μετριοπαθών πολιτών. Αυτό δεν το βλέπει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν αντιλαμβάνεται πως έτσι η επιστροφή της στην εξουσία ξεθωριάζει; Το βλέπουν, το καταλαβαίνουν, αλλά αδυνατούν να το αλλάξουν. Ισως και να μη θέλουν.
