Είναι άχαρο να υπερασπίζεσαι το οφθαλμοφανές. Είναι κουραστικό να προσπαθείς να πείσεις για το αυτονόητο. Και όμως. Το τελευταίο χρονικό διάστημα ξανακούστηκαν, πιο έντονα, οι φωνές εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αφορμή στάθηκε όλη η δυσλειτουργία που παρουσιάστηκε στο θέμα της διακίνησης των εμβολίων στις χώρες της Ε.Ε. Οι αντιευρωπαϊστές, ένα συνονθύλευμα αριστερών, τραμπικών, αντισυστημικών και «ψεκασμένων», αδυνατούν να αντιληφθούν ότι αλλιώς λαμβάνονται οι αποφάσεις από την ηγεσία ενός κράτους και αλλιώς από μια συλλογικότητα που την αποτελούν είκοσι επτά χώρες. Δύο τινά συμβαίνουν: ή υπάρχει κακοπιστία ή ανεπάρκεια φαιάς ουσίας. Ως γνωστόν, η δυστοκία στη λήψη των αποφάσεων είναι ένα χρόνιο πρόβλημα της Ε.Ε. Με αυτό ζούμε, με αυτό πορευόμαστε.
Ειδικά εμείς οι Ελληνες θα πρέπει να είμαστε οι τελευταίοι σε επίδειξη αντιευρωπαϊκού πνεύματος, καθώς εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ εισέρρευσαν, ποικιλοτρόπως, στην πατρίδα μας από την Ε.Ε. Αν οι κυβερνήσεις που εμείς εκλέγαμε δεν έκαναν ορθή διαχείριση αυτών των κονδυλίων, πρωτίστως η ευθύνη βαρύνει εμάς τους πολίτες, γιατί σε ένα μεγάλο ποσοστό τις ψηφίζαμε για τον τρόπο ακριβώς που διασπάθιζαν αυτά τα τεράστια ποσά. Να υπενθυμίσω στους αντιευρωπαϊστές πως αν δεν ανήκαμε στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, κατά πάσα πιθανότητα, τη δεκαετία του ’90 θα ήμασταν κι εμείς μέρος της κρίσης που ξέσπασε στα Βαλκάνια. Ενώ εντελώς διαφορετική θα ήταν η θέση της πατρίδας μας απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις εάν δεν είχαμε την κοινοτική αλληλεγγύη. Παράπονα μπορεί να έχουμε, ωστόσο αυτά αναφέρονται στο maximum της προσδοκώμενης αλληλεγγύης. Για να μην αναφερθώ στην οικονομική κρίση του 2010 ή στην υγειονομική κρίση που βιώνουμε και στον πακτωλό ευρωκονδυλίων που ενισχύουν και θα ενισχύσουν την οικονομία μας.
Τελικά, πιστεύω πως ο ανορθολογισμός και η προκατάληψη δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με επιχειρήματα. Ο ορθός λόγος παραλύει μπροστά στην «ψεκασμένη» σκέψη, που έχει μιαν απίστευτη δυναμική γιατί είναι συνωμοσιολογική, απλοϊκή και εύληπτη από αυτούς στους οποίους απευθύνεται. Αν προσπαθήσεις να τους εξηγήσεις ότι αν δεν ανήκαμε στην Ευρωζώνη, σήμερα θα μετρούσαμε δολάριο δολάριο τα συναλλαγματικά μας διαθέσιμα, δεν θα τους ακουμπήσεις. Η μόνη περίπτωση να προβληματιστούν είναι να τους πεις ότι το iPhone θα κόστιζε περίπου 1,5-2.000.000 δραχμές, εάν βεβαίως κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά.
