Διά του Τύπου και στο Διαδίκτυο εκφράζεται από πρόσωπα και φορείς η ανησυχία για τα έργα στην Ακρόπολη οφειλόμενη στις πλείστες των περιπτώσεων σε ελλιπή γνώση ή και σε παραπληροφόρηση. Διαδίδονται σκοπίμως πολλά και ανησυχητικά, μέχρι και περί κατεδαφίσεως της πύλης εισόδου (Beule). Σχετική διαμαρτυρία υπό τον τίτλο «Ακρόπολη: SOS», την οποία υπέγραψαν μεταξύ άλλων και έγκριτοι αρχαιολόγοι, –ο λόγος τους έχει βαρύνουσα σημασία, εάν στηρίζεται σε έγκυρη πληροφόρηση–, είχε διεθνή δυσμενή απήχηση. Η ανησυχία εκδηλώθηκε και με παραστάσεις στην Ακρόπολη ειδικών επιστημόνων, αλλά και αδαών εν πολλοίς προσώπων, εκπροσώπων του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, καθώς και λογής φορέων.
Με εμπεριστατωμένο κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε και στην «Καθημερινή», απήντησε αρμοδίως, αλλά καθυστερημένα, η Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων της Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ). Η Επιτροπή κατευθύνει (1975 κ.ε.) το αναστηλωτικό πρόγραμμα με εδραία επιστημονική γνώση, με σύνεση και σε αγαστή συνεργασία με την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων. Τα έργα συζητούνται και στα διοργανωνόμενα ειδικά διεθνή συνέδρια και τεκμηριώνονται περαιτέρω.
Στο δημοσιευθέν κείμενο εξηγούνται πολλά, ολίγα ανεπαρκώς. Επιβάλλεται να τοποθετηθούν οι ειδικοί και να διατυπώσουν τις αντιρρήσεις τους μετά τεκμηρίων και νηφαλίως. Είναι αναγκαία η διοργάνωση το συντομότερον ημερίδος, ώστε να συζητηθούν η διάστρωσις, τα υλικά και όσα άλλα ζητήματα. Εάν βεβαιωθεί σφάλμα, θα διορθωθεί, αφού εφαρμόζεται η αρχή της αναστρεψιμότητος.
Υπάρχει όμως και μία άλλη, σημαντική, πλευρά του ζητήματος, – όσα ακολουθούν δεν αφορούν τους εγκρίτους αρχαιολόγους, που έχουν πολλά προσφέρει στα μνημεία και στον τόπο, και υπογράφουν το κείμενο «Ακρόπολη: SOS». Είναι εμφανές ότι ολίγοι, δυστυχώς και ειδικοί, από φθόνο ενσπείρουν συστηματικά την αμφιβολία και διαβάλλουν τα έργα, και εμμέσως τον Μανόλη Κορρέ. Αλλά ευθέως βλάπτουν το αναστηλωτικό έργο της Ακροπόλεως, διότι η σπίλωση λόγω αγνοίας ή παραπληροφορήσεως υιοθετείται από επιστημονικούς, κοινωνικούς και κομματικούς φορείς διογκούμενη από τη δυσανεξία προς το απώτερο παρελθόν και τη σημασία του για το νεοελληνικό γίγνεσθαι.
Ο πόλεμος εναντίον του Κορρέ είναι απολύτως καταδικαστέος. Μπορεί να υπάρχουν αντιρρήσεις για χειρισμούς του σε αρχαιολογικά ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος. Ομως το αναστηλωτικό διεθνούς επιστημονικής εμβελείας εθνικό έργο της Ακροπόλεως δεν θα είχε επιτευχθεί, όπως επετεύχθη, χωρίς τον κορυφαίο διεθνώς αρχιτέκτονα και μηχανικό Κορρέ. Και άλλοι, μεταξύ αυτών και εξαίρετοι επιστήμονες και τεχνικοί, συνέβαλαν στην επίτευξή του. Αλλά χωρίς τον θερμουργό οίστρο, την αφοσίωση, τις απαράμιλλες γνώσεις, τη μοναδική πείρα, την ακατάβλητη εργατικότητα και την ιδιοφυΐα του Κορρέ θα είχαν γίνει πολύ λιγότερα και πάντως διαφορετικά. Υπήρξε το κινούν «δαιμόνιον», ο εμψυχωτής των έργων της Ακροπόλεως. Στον Μανόλη Κορρέ οι Ελληνες αρχαιολόγοι οφείλουμε πολλά, τα μνημεία περισσότερα και ο τόπος οφειλή μεγίστη.
* Ο κ. Αγγελος Π. Ματθαίου είναι επιγραφικός – αρχαιολόγος.
