Θα ήταν χρήσιμο αν μπορούσαμε με κάποιο τρόπο να αθροίσουμε τα βήματα που κάναμε στους ανοικτούς κοινόχρηστους χώρους κατά τη διάρκεια του lockdown. Μάλλον πρέπει να έχουμε σημειώσει εθνικό ρεκόρ βαδίσματος. Και ίσως να μην είναι υπερβολή να πούμε ότι όσο περπατήσαμε αυτό το διάστημα δεν έχουμε περπατήσει συνολικά την τελευταία πενταετία – στη δική μου περίπτωση σίγουρα ισχύει αυτό.
Μη έχοντας πολλές επιλογές για ψυχαγωγία εκτός σπιτιού, το ρίξαμε στο περπάτημα. Σε πάρκα, πλατείες, πεζόδρομους, σε παραλίες και βουνά, στις γειτονιές της Πλάκας και στου Ψυρρή, στο Πασαλιμάνι, στη νέα παραλία Θεσσαλονίκης. Ξανασυστηθήκαμε με τις πόλεις μας, επανασυνδεθήκαμε με το αστικό περιβάλλον και τον δημόσιο χώρο, επισκεφθήκαμε άγνωστες γειτονιές, παρατηρήσαμε καλύτερα την αρχιτεκτονική κληρονομιά, το παρελθόν αλλά και το παρόν των πόλεων που ζούμε.
Σε καιρό πανδημίας γίναμε πλάνητες που περιπλανιούνται στον λαβύρινθο της πόλης σαν «βοτανολογώντας την άσφαλτο», όπως έγραφε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν. Αλλά και ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ στο βιβλίο «Θεωρία του Βαδίσματος», πλέκει με το γνωστό του πνεύμα το εγκώμιο του περιπατητή – απολαυστικό βιβλίο, κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη. Κάποιοι λοιπόν αγαπήσαμε το περπάτημα και δεν σκοπεύουμε να αποχαιρετήσουμε κι αυτό μαζί με τον κωδικό 6.
Περπατώντας όμως, κατανοήσαμε επίσης τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του δημόσιου χώρου, ήρθαμε αντιμέτωποι με όλα αυτά που μας δυσκολεύουν στην καθημερινότητά μας, συνειδητοποιήσαμε πώς το μέλλον μιας πόλης και η ευημερία των κατοίκων της καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το πώς η πολιτεία σχεδιάζει, διαχειρίζεται, οργανώνει τον ανοικτό δημόσιο χώρο.
Το έργο ανάδειξης και ανάπλασης των δυτικών λόφων της Ακρόπολης, που ανακοινώθηκε προχθές από το υπουργείο Πολιτισμού και τον Δήμο Αθηναίων, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση της «επόμενης μέρας» για την Αθήνα. Οι λόφοι της Πνύκας, των Νυμφών, των Μουσών, που μας υποδέχθηκαν στις πευκόφυτες διαδρομές τους το προηγούμενο διάστημα, θα γίνουν πιο ασφαλείς για τους επισκέπτες, θα αναβαθμιστούν, τα μνημεία θα αναδειχθούν, το φυσικό περιβάλλον θα προστατευθεί.
Σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις για την ανάπλαση και ανάδειξη της Ακαδημίας Πλάτωνος, πάλι μέσα από τη συνεργασία του ΥΠΠΟ και του Δήμου Αθηναίων, αλλά και το λίφτινγκ που βρίσκεται σε εξέλιξη στον Εθνικό Κήπο, αναγεννάται ένα πράσινο τρίγωνο, ένα ξέφωτο αναψυχής και πολιτισμού που η πόλη έχει μεγάλη ανάγκη. Σημαντικό θα ήταν αν φροντιζόταν και το Πάρκο Τρίτση, που τα τελευταία χρόνια παλεύει να αποκτήσει ταυτότητα.
Τα χρόνια της οικονομικής κρίσης ο δημόσιος χώρος δοκιμάστηκε, παραμελήθηκε, απαξιώθηκε. Η πανδημία ανέδειξε με ένταση τη σημασία του. Αν και επανασυνδεθήκαμε εξ ανάγκης μαζί του, συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η σχέση έχει πολλαπλά οφέλη για μας. Οσο μπορούμε, ας την ενδυναμώσουμε.
