Ηυπόθεση του απαράδεκτου εξαναγκασμού του αεροσκάφους της Ryanair να προσγειωθεί στο Μινσκ προκειμένου να συλληφθεί πολιτικός αντίπαλος του Λουκασένκο έχει όλα τα χαρακτηριστικά αεροπειρατείας, και μάλιστα κρατικής. Σωστά αντέδρασε έντονα ο Κυρ. Μητσοτάκης, αφού το αεροπλάνο είχε απογειωθεί από την Αθήνα· ολόσωστα επίσης ζήτησε την αντίδραση σύσσωμης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αναμενόμενη είναι η διεθνής καταδίκη του γεγονότος.
Κατά την κυβέρνηση της Λευκορωσίας –που στηρίζεται πλήρως από τη Μόσχα– «χειρότερα» έχουν κάνει οι δυτικές χώρες, υποστηρίζοντας ότι η ίδια έδρασε νόμιμα, αλλά ασχέτως της αλήθειας ή όχι του ισχυρισμού, εάν επικρατήσουν τέτοιες πρακτικές, ο παγκόσμιος εναέριος χώρος θα μεταβληθεί σε ανεξέλεγκτο πεδίο διεθνούς πειρατείας όπου δεν θα ισχύουν κανόνες και συμφωνίες. Αρα θα είναι πεδίο ανασφάλειας, έντασης και συγκρούσεων, με όλες τις συνέπειες για τις αερομεταφορές, ακόμη και τον τουρισμό.
Το συγκεκριμένο επεισόδιο έχει κάποια αναλογία με τα πρόσφατα αιματηρά γεγονότα στη Μέση Ανατολή. Εκεί η αιματηρή νέα ένταση προκλήθηκε για να υπονομεύσει, μεταξύ άλλων πολιτικών επιδιώξεων στο εσωτερικό του Ισραήλ κυρίως, αλλά και στον κόσμο των Παλαιστινίων, την επιδίωξη της Ουάσιγκτον να φθάσει σε νέα συμφωνία με το Ιράν για τα πυρηνικά από τη μία πλευρά και τις λεγόμενες «συμφωνίες του Αβραάμ» από την άλλη. Η ενέργεια της κυβέρνησης Λουκασένκο μάλλον αφορά εσωτερικές πολιτικές και δεν ήταν στις προθέσεις της να προκαλέσει αντιπαράθεση στις σχέσεις Δύσης και Ρωσίας (προστάτιδος του καθεστώτος Λουκασένκο στη Λευκορωσία), όμως στην πράξη το καταφέρνει.
Η αεροπειρατεία που οργάνωσε και εκτέλεσε η κυβέρνηση Λουκασένκο έγινε σε χρονική στιγμή που είχαν φανεί κάποιες ενδείξεις ύφεσης στις δυτικορωσικές σχέσεις, μετά την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν να άρει τις κυρώσεις εις βάρος εταιρειών και προσώπων που συμμετέχουν στην κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2. Είναι πολύ πιθανό ότι η άρση αυτών των κυρώσεων αποφασίστηκε έπειτα από πίεση της Γερμανίας και κάποιων άλλων ευρωπαϊκών χωρών που επιθυμούν την ολοκλήρωση της κατασκευής αυτού του αγωγού και οι αμερικανικές κυρώσεις όντως τις έβλαπταν ευθέως, ωστόσο όποιος και να ήταν ο λόγος, η άρση τους βελτίωνε το κλίμα ενόψει ενδεχόμενης συνάντησης Μπάιντεν – Πούτιν. Τώρα, μετά την ενέργεια του Λουκασένκο, τις δηλώσεις υποστήριξής του από τη Μόσχα και τις εύλογες αντιδράσεις από την πλευρά της Δύσης, το κλίμα ξαναψυχράνθηκε.
Αυτή η αεροπειρατεία επαναφέρει στη συζήτηση τη διαπίστωση περί της αδυναμίας και της ανεπάρκειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη διεθνή σκηνή. Κανείς δεν τη λαμβάνει υπόψη και κανείς δεν τη φοβάται, από τη Μέση Ανατολή (αποδείχθηκε πάλι εσχάτως) έως τα σύνορα με χώρες όπως η Λευκορωσία. Και αυτό θα συνεχίζεται όσο η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μεταβάλλεται σε ομοσπονδία με ενιαίες πολιτικές και υπηρεσίες από την υγεία μέχρι την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Εως ότου, δηλαδή, δεν έχει δικές της ένοπλες δυνάμεις και κοινή εξωτερική πολιτική.
