Δύο χρόνια είχα να τη δω. Ασήκωτο φορτίο είχαν γίνει οι τύψεις. Τα ενενήντα κόντευε. Πόσες ευκαιρίες θα είχαμε ακόμη για να συναντηθούμε; Δικαιολογία δεν υπήρχε για την απόσταση που η ίδια, ας το παραδεχτώ, είχα βάλει ανάμεσά μας. Μπορεί τώρα να ήταν η πανδημία που ύψωνε τείχη απροσπέλαστα. Προηγουμένως, όμως;
«Απαγορεύεται το επισκεπτήριο», μου είπε κοφτά από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής η υπάλληλος της μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων. «Μα, είναι εμβολιασμένη, όπως κι εγώ. Δεν μπορούμε να συναντηθούμε στον κήπο; Θα έχω κάνει μοριακό τεστ για COVID-19 και θα φοράω μάσκα». «Λυπάμαι. Το πρωτόκολλο ασφαλείας είναι σαφές. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σας αφήσω να τη δείτε για λίγα λεπτά μέσα από το τζάμι». Δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοούσε με το «μέσα από το τζάμι», αλλά δέχτηκα και έκλεισα το ραντεβού.
Εφθασα ένα τέταρτο πριν από την προκαθορισμένη ώρα. Κάθισα σε ένα παγκάκι στο απέναντι πάρκο, αγχωμένη. Θα με γνώριζε, άραγε; «Μπορεί και όχι, αλλά μη στενοχωρηθείς. Στο μυαλό της όλα μπερδεύονται. Το παρόν και το παρελθόν, οι νεκροί και οι ζωντανοί. Ακόμη και το σκυλάκι της, από τη μέρα που εγκαταστάθηκε εκεί, ούτε μια φορά δεν το ζήτησε. Εκείνη, που το λάτρευε…», με είχε προειδοποιήσει η κόρη της.
Τελικά βρήκα το θάρρος και χτύπησα το κουδούνι, κρατώντας σφιχτά μια τσάντα με κουλουράκια (χωρίς ζάχαρη), μοσχοσάπουνα (της άρεσε να τα βάζει στα συρτάρια της) και μια κολόνια λεμόνι (την αγαπημένη της). «Περιμένετε έξω, θα ειδοποιήσω να τη φέρουν», μου είπε ο θυρωρός, και σε μερικά λεπτά εκείνη εμφανίστηκε, μαζί με μια νοσοκόμα.
Θυμόμουν μια καλοστεκούμενη ηλικιωμένη. Αντίκρισα μια γριούλα. Στάθηκε μπροστά μου, πίσω από το τζάμι της εξώπορτας, κοιτώντας με διερευνητικά. «Αδυνάτισες;» με ρώτησε. «Είναι που δεν μας μαγειρεύετε πια τις Κυριακές τις αιγυπτιώτικες σπεσιαλιτέ σας», απάντησα. Κουβεντιάσαμε για λίγο. Κι έπειτα η ηλικιωμένη απομακρύνθηκε ανασηκώνοντας το μακρύ νυχτικό της με τις ροζ και κίτρινες καρδούλες. Τέλος επισκεπτηρίου. Χωρίς να μπορέσω να κρατήσω τα χέρια της. Χωρίς αγκαλιά. Βγήκα στον δρόμο κλαίγοντας.
ΥΓ.: Η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την επανέναρξη του επισκεπτηρίου σε μονάδες φιλοξενίας ηλικιωμένων δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες. Ας δώσουμε στους ανθρώπους μας αυτό που τόσο πολύ έχουν στερηθεί: την παρουσία και την αγάπη μας. Οσο προλαβαίνουμε…
