Κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνήσει με την υπεύθυνη Παιδείας του ΚΙΝΑΛ κ. Χαρά Κεφαλίδου ότι «τα πανεπιστήμια χρειάζονται ελευθερία από μπαχαλάκηδες, από επαγγελματίες ινστρούχτορες και από αστυνομικούς» («Καθημερινή», 24.7.2021). Ετσι πρέπει να είναι τα πανεπιστήμια: ζωντανοί χώροι διαρκούς διαλόγου, με τους νέους να μαθαίνουν την κατεστημένη γνώση και να έχουν την ελευθερία να την ανατρέψουν. Μόνο που η εξίσωση στην ίδια πρόταση των «μπαχαλάκηδων», «επαγγελματιών ινστρουχτόρων» και «αστυνομικών» συσκοτίζει τα πράγματα. Αν αυτά τα τρία κακά δεν ιεραρχηθούν, τότε η πρόταση της κ. Κεφαλίδου γίνεται μια ωραία ευχή χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, δηλαδή χωρίς σχέδιο δράσης για την εξάλειψή τους.
Οι «επαγγελματίες ινστρούχτορες» είναι το μικρότερο κακό, αφού πλέον δεν συνδιοικούν τα ΑΕΙ. Στο πανεπιστήμιο κάθε λόγος είναι χρήσιμος, ακόμη κι αν είναι εκτός θέματος, όπως π.χ. η παραγωγή καφέ στη Νικαράγουα. Ο ξύλινος λόγος των κομμάτων είναι μεν σπατάλη χρόνου, αλλά αυτό το ξέρει η δική μας γενιά που τον υπέστη. Ας ελπίσουμε ότι τα σημερινά παιδιά απογαλακτίζονται νωρίτερα και δεν αποκτούν τις ψυχολογικές αγκυλώσεις, που πολλοί από τη γενιά της μεταπολίτευσης κουβαλούν –ακόμη και σήμερα!– στα καφέ των Εξαρχείων και σε στήλες εφημερίδων.
Απομένει λοιπόν να ιεραρχήσουμε το «δίπολο του κακού μπαχαλάκηδες και αστυνομικοί». Κατ’ αρχάς πρέπει να επισημάνουμε ότι οι μπαχαλάκηδες προϋπάρχουν των αστυνομικών, από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η παραβατικότητα των παλιών αναρχικών εξαντλούνταν σε κάποιες (χωρίς καταστροφές) καταλήψεις, και σε μουτζούρωμα των τοίχων. Δεν κρεμούσαν κουδούνια σε πρυτάνεις, δεν τρομοκρατούσαν καθηγητές, δεν έδερναν επισκέπτες ΑμεΑ όπως έγινε το 2017 στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, επειδή διαφωνούσαν με το θέμα της εκδήλωσης.
Επομένως το ένα κακό (όταν το δούμε) άργησε 35 χρόνια. Είναι δε επακόλουθο και αποτέλεσμα του προηγούμενου κακού των μπαχαλάκηδων. Καμία κυβέρνηση, ούτε καν η «νεοφιλελεύθερη, ακροδεξιά του Μητσοτάκη», κατά πως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα έφτιαχνε πανεπιστημιακή αστυνομία για να εμποδίσει π.χ. τον τότε καθηγητή κ. Γιώργο Κατρούγκαλο να διδάσκει ότι «καταδικαστέα είναι μόνο η μορφή βίας που δεν έχει κοινωνικό αντίκρισμα» (Mega, 14.10.2013). Επιπλέον το «κακό της πανεπιστημιακής αστυνομίας» διορθώνεται με μια απλή συνεδρίαση του Κοινοβουλίου, κάτι που δεν είναι εφικτό με το «κακό των μπαχαλάκηδων».
Τέλος, θα συμφωνήσουμε ότι η «επιβολή» δεν ξεριζώνει τα κοινωνικά προβλήματα που γεννούν αντιεμβολιαστές, μπαχαλάκηδες κ.ά. Χρειάζονται συνολικότερες πολιτικές που θα αποδώσουν συν τω χρόνω. Απλώς στο ενδιάμεσο η «επιβολή» κάνει τον κόσμο λίγο ασφαλέστερο…
