Υποβολείο

Οσο μας απασχολεί η επιμονή μεγάλου μέρους του πληθυσμού να μην εμβολιάζεται, l τόσο γίνεται πιο φανερό ότι ο «σκληρός πυρήνας» των ανεμβολίαστων, l οι οποίοι συμποσούνται στο τρομακτικό ποσοστό του 35%, l είναι στην ουσία ο ίδιος σκληρός πυρήνας της ελληνικής παράνοιας που εκδηλώνεται χρόνια τώρα σε διάφορες κρίσιμες στιγμές του κοινωνικού και πολιτικού μας βίου. l Αυτή η άρνηση της κοινής λογικής ενδημεί ιδίως στην άκρα δεξιά αλλά εξίσου και στην ευρύτερη «παλαβή αριστερά», l κάτω από τις φτερούγες της οποίας έχουν βρει απάγκιο εδώ και κάποια χρόνια l –προφανώς λόγω «Χαρισματικού»– l παντοίες άρες μάρες κουμμουνάρες, l πολλές από τις οποίες είναι ταυτόχρονα και φαν αγίων νεότερης συγκομιδής ή ιερομονάχων που μονάζουν στα «κοινωνικά δίκτυα». l Παντού υπάρχουν αυτά, αλλά σε τέτοια έκταση μάλλον κατέχουμε τα πρωτεία στην Ευρώπη. l Για κάτι τέτοιους λόγους η Πορτογαλία, λ.χ., αντιμετώπισε αποτελεσματικά την οικονομική κρίση και τώρα την επιδημία, ενώ εμείς τράμπα τράμπα-λίζομαι / πέφτω και τσακίζομαι. l Πρώτο το Κινάλ, είπε εκπρόσωπός του, είχε βγάλει την ανακοίνωση με την οποία «διαπίστωνε» τη λειψανδρία που αντιμετωπίζει ο Μητσοτάκης στη Ν.Δ., αφού βρίσκει υπουργούς εκτός Ελλάδος l – «κριτική» αυτό για την υπουργοποίηση του Κύπριου Χρήστου Στυλιανίδη. l Αυτή η ειρήσθω εν παρόδω επισήμανση έγινε διότι το Κινάλ κατηγορήθηκε πως ξεπατικώνει τις αντιδράσεις του Σύριζα l – στην προκειμένη περίπτωση τη διαπίστωση ότι ο Μητσοτάκης προσφεύγει σε «ξένες δυνάμεις» επειδή βλέπει άδειο τον πάγκο της Ν.Δ. l Σημασία όμως δεν έχει η ώρα έκδοσης ομοιοπαθών ανακοινώσεων, όταν διαπιστώνονται ουσιωδέστερα: l Πρώτον, ότι το Κινάλ εξελίσσεται σε αντίγραφο του Σύριζα l – τόσο πιο πιστό μάλιστα όσο προηγείται σε τέτοιου είδους ανακοινώσεις. l Και δεύτερον, ότι η αξιωματική αριστερή αντιπολίτευση και η ελάσσων κεντροαριστερή θρηνούν που ο Μητσοτάκης δεν επέλεξε έναν δεξιό να βάλει στη θέση του ναυάρχου – ναυάγιο. l Και κλάμα οι κυρίες – αφού δεν βρήκαν τίποτα ουσιώδες για την «κριτική» τους. l Τώρα που χώμα ελαφρύ τον σκέπασε, l μαζί με την αγάπη όλων των Ελλήνων, l μπορούμε να πούμε δυο λόγια για τα κούφια, τα άμετρα λιβανολόγια, τις ανακρίβειες αλλά και την υποκρισία που περίσσεψε κατά την επιτάφιο εβδομάδα του Μίκη. l Λες και δεν αρκούσε η ζωή του και ιδίως το έργο του. l Πρέπει να αναμασούν και ανακρίβειες, οι αδαείς, του τύπου «πρώτος ανέδειξε το λαϊκό τραγούδι· ήταν αυτός που το έβγαλε από το περιθώριο», l ή «πρώτος αυτός έβαλε το μπουζούκι στο πέραν του ρεμπέτικου τραγούδι» l «πρώτος έσμιξε την ποίηση με το τραγούδι» κ.ο.κ. l Ομως 15 χρόνια πριν από τον Μίκη είχε αρχίσει να τα κάνει αυτά ο Μάνος Χατζιδάκις, παλεύοντας με την αντίδραση, ή και τη χλεύη ακόμα, δεξιών και αριστερών l – το ΚΚΕ, ως γνωστόν, εχθρευόταν τότε το λαϊκό περισσότερο απ’ ό,τι η Δεξιά. l Ο Μίκης ενέτεινε και διεύρυνε αυτό που έκανε ήδη ο Χατζιδάκις,l το πήγε «στις πλατιές μάζες», που λένε οι αριστεροί. l Αλλο όμως αυτό, άλλο η μονομερής μνήμη που πάει να οικοδομηθεί. l Πώς όμως να αντιμετωπίσεις την αμάθεια, την ευκολία και την προχειρότητα. l Αχτύπητες μία μία, φαντάσου συνασπισμένες. l Υστερα –το άκρον άωτον της υποκρισίας– ακούς: l «Το κράτος φταίει και η παιδεία που δεν ξέρουν οι νέοι σήμερα μεγέθη όπως ο Θεοδωράκης». l Και να τα λένε αυτά στελέχη ραδιοκάναλων που έχουν ξεχάσει δεκαετίες τώρα και τον Θεοδωράκη, και τον Χατζιδάκι, και κάθε ευθύνη τους για τα χαζοτράγουδα που κυρίως μετά- και δια-δίδουν. l «Το κράτος φταίει» και σ’ αυτό, l όχι αυτοί που προκρίνουν τη μετάδοση ανοησιών· l όχι εμείς όλοι που απαρτίζουμε αυτή την κοινωνία της αφασίας.