Εντάξει, έχουν το ενδιαφέρον και τη σημασία τους τα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, απασχολεί και δημιουργεί ανησυχίες η εξέλιξη της πανδημίας, προκαλούν το κοινό αίσθημα λογικής οι παντοειδείς «αρνητές», αλλά τα ελληνοτουρκικά βρίσκονται πάντα στην κορυφή, είτε το αντιλαμβάνεται ο μέσος Ελληνας πολίτης είτε όχι. Είναι υπαρκτός ο φόβος μήπως η ελληνική κοινωνία προσβληθεί από ένα είδος μιθριδατισμού και υποσυνείδητα σταματήσει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις απειλές που εκτοξεύει συνεχώς η τουρκική πλευρά. Τα μειωμένα αντανακλαστικά υπονομεύουν και την ετοιμότητα της χώρας…
Ευτυχώς, η κυβέρνηση δεν δείχνει συμπτώματα μιθριδατισμού στα ελληνοτουρκικά και το ίδιο ελπίζεται ότι ισχύει για ολόκληρη την πολιτική τάξη. Οι τελευταίες συναντήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη στο εξωτερικό σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την τουρκική απειλή. Οταν μάλιστα διαπιστώνεται ότι η Αγκυρα προσπαθεί να ξαναστήσει γκρεμισμένες γέφυρες με χώρες της περιοχής και δεν είναι τόσο απομονωμένη διεθνώς, όσο θέλουμε να πιστεύουμε στην Ελλάδα. Ηταν αναμενόμενο λοιπόν να είναι τα ελληνοτουρκικά αντικείμενο συζήτησης, μεταξύ άλλων, στη χθεσινή συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Βλ. Πούτιν. Γνωστές άλλωστε οι περίεργες ρωσοτουρκικές σχέσεις.
Η επίσκεψη του Κυρ. Μητσοτάκη στη Ρωσία πραγματοποιήθηκε σε συγκυρία μεγάλης έντασης στις σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας. Η Αθήνα θα προτιμούσε συνάντηση σε καλύτερο διεθνές κλίμα, αλλά προφανώς δεν μπορούσε να την αναβάλει. Το παιχνίδι πάντως που παίζεται σε εκείνη τη γεωγραφική περιοχή της Ευρώπης είναι πολύ «χοντρό» και αφορά συμφέροντα, εξαρτήσεις, επιρροές, επεκτάσεις, ιστορία, εθνικούς φόβους και εθνικά μίση, περιχαρακώσεις, προβοκάτσιες. Ολα αυτά εκδηλώνονται με στρατιωτικές ασκήσεις και συγκεντρώσεις τόσο στο έδαφος όσο και στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο βασικός στόχος είναι να ορθωθεί ένα νέο «σιδηρούν παραπέτασμα» μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Η Ουκρανία είναι περιοχή όπου η επιρροή της κάθε πλευράς δεν έχει καθοριστεί. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι η διαμάχη ΗΠΑ – Ρωσίας για την επιρροή αφορά συνεργασίες, εξαρτήσεις, προμήθειες και αποκλεισμούς, ειδικά στην ενέργεια, με βασικό «τρόπαιο» τη Γερμανία, έστω κι αν δεν υπάρχει θέμα επιλογής του ρωσικού στρατοπέδου από το Βερολίνο. Δεν είναι τυχαίο ότι η κλιμάκωση της έντασης συμπίπτει με την αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωσε στο Σότσι ότι η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας περιλαμβάνει τη Ρωσία και τάχθηκε υπέρ της διατήρησης της επικοινωνίας μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Ορθώς, αν και δεν είναι βέβαιο ότι ακούστηκαν ευχάριστα σε κάποια αυτιά. Το πιθανότερο βέβαια είναι ότι η τωρινή ένταση δεν θα εξελιχθεί σε σύρραξη. Ο Μπάιντεν θα συστήσει στους Ουκρανούς να «ηρεμήσουν» και ο Πούτιν θα αποσύρει στρατεύματα από τη μεθόριο. Με τον Nord Stream 2 θα δούμε…
