Με μεγεθυντικό φακό ψάχνει ο Αλ. Τσίπρας –και μαζί του όλη η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ– να βρει ευκαιρία για να ασκήσει αντιπολίτευση στο πεδίο της πανδημίας, πάντα με στόχο τον Κυρ. Μητσοτάκη προσωπικά. Δεν πτοείται από το γεγονός ότι το είδος της αντιπολίτευσης που ασκεί δεν αποφέρει οφέλη, κρίνοντας από τις δημοσκοπήσεις. Ούτε αντιλαμβάνεται, προφανώς, ότι έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία του και ο αντίκτυπος του λόγου του έχει πια μικρό βεληνεκές. Αφού όμως έτσι θέλει να πορεύεται και συνεχίζει σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ να τον ακολουθεί, στους υπόλοιπους δεν πέφτει λόγος…
Την τελευταία ευκαιρία που βρήκαν Αλ. Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ για να καταγγείλουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση προσέφερε η επιστημονική μελέτη των Σ. Τσιόρδα και Θ. Λύτρα για καταστάσεις που αφορούν τη λειτουργία των ΜΕΘ στα νοσοκομεία. Περιλαμβάνει στατιστικά στοιχεία που σχετίζονται με τον μεγάλο αριθμό και τα ποσοστά των θανάτων όσων φτάνουν με COVID-19 στις εντατικές κλινικές και τις διασωληνώσεις, καταλήγοντας σε ορισμένες διαπιστώσεις. Για τις δυνατότητες και τις επιδόσεις του συστήματος υγείας σε συνθήκες επιβάρυνσης, αλλά και τις διαφορές (γενικά) μεταξύ των νοσοκομείων της Αθήνας και εκείνων της επαρχίας.
Ο Αλ. Τσίπρας και Σία «πάτησαν» κυρίως πάνω στην αναφορά της μελέτης στους θανάτους εκτός ΜΕΘ. Μικρός ο αριθμός τους, αλλά υψηλά τα ποσοστά τέτοιων θανάτων, οπότε οι Συριζαίοι άδραξαν την ευκαιρία για: (α) να δώσουν υπόσταση στις καταγγελίες τους ότι η κυβέρνηση δεν κάνει προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού και δεν αυξάνει τα κρεβάτια στις ΜΕΘ, απορρίπτοντας ουσιαστικά την πολιτική της πρόληψης μέσω εμβολιασμών, (β) να εξαπολύσουν σφοδρή επίθεση ζητώντας να παραιτηθεί ή να ζητήσει συγγνώμη από τον λαό ο Κυρ. Μητσοτάκης επειδή, δήθεν, τον παραπλάνησε.
Από την πρώτη σχεδόν στιγμή που εμφανίστηκε και πήρε διαστάσεις η πανδημία, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την αντιπολίτευσή του στην COVID-19. Δίχως σταθερή γραμμή βέβαια, από διάφορες θέσεις, με συνεχείς κωλοτούμπες, με τον Π. Πολάκη αιχμή του δόρατος για μεγάλο διάστημα, με τους Ν. Παππά, Χρ. Σπίρτζη και άλλους να συνεπικουρούν όταν βόλευε, αλλά πάντα με τον αρχηγό να δίνει τον τόνο. Εχει δοξαστεί για τον αντιεμβολιαστικό αγώνα του ο Π. Πολάκης, είναι χαραγμένες στη μνήμη του Διαδικτύου οι επιθέσεις του δίδυμου Παππά – Σπίρτζη και άλλων Συριζαίων κατά του Σ. Τσιόδρα όταν τον θεωρούσαν περίπου εγκάθετο της κυβέρνησης, δεν ξεχνιούνται οι «ατάκες» του Αλ. Τσίπρα τότε που αναλάμβανε την ευθύνη της διασποράς του ιού χάριν αντικυβερνητικών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων, μετά την αμφισβήτηση ύπαρξης εμβολίων και πάντα την αντίθεσή του σε όποια μέτρα προστασίας του κοινού γενικά έπαιρνε η κυβέρνηση.
Το γενικό πλαίσιο της ασυνάρτητης αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της πανδημίας και των επιπτώσεών της καθορίζεται από τις θέσεις που πήρε κατά καιρούς. Υπέρ και ταυτόχρονα κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών, κατά και μετά υπέρ της θέσπισης οικονομικών κινήτρων για να εμβολιαστούν πληθυσμοί με χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού, υπέρ και κατά των υποχρεωτικών τεστ. Μόνο στον καταγγελτικό λόγο και στην απαίτηση να γίνουν προσλήψεις, ενώ δεν υπάρχει προσφορά και ενδιαφέρον από ειδικευμένους, έμεινε σταθερό το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με αποτέλεσμα και αφορμή τη μελέτη (σεβαστού τώρα) Τσιόδρα – Λύτρα να «αποτρελαθούν» βουλευτές του, όπως ο Παν. Κουρουμπλής, και να κατηγορούν κυβέρνηση και Ν.Δ. ότι… δολοφόνησαν (!) χιλιάδες πολιτών στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ. Για περίεργους λόγους, ίσως επειδή η άνοδος του ΠΑΣΟΚ τον αναγκάζει να φαίνεται πιο σοβαρός στην αντιπολίτευσή του, πιθανώς γιατί πιέστηκε από στελέχη του κόμματος, ενδεχομένως γιατί ο Π. Κουρουμπλής επιχείρησε να γίνει Πολάκης στη θέση του μονάκριβου Πολάκη και έπρεπε να τιμωρηθεί για παραδειγματισμό, δεν αποκλείεται επίσης να μην του είναι αρεστός ως πρόσωπο, ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να τον διαγράψει.
Αυτά για την πολιτική Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της πανδημίας. Κατά τα άλλα, η μελέτη Τσιόδρα – Λύτρα επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς ότι όντως είναι υπερβολικά μεγάλος ο αριθμός των θανάτων από τον κορωνοϊό στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ της χώρας. Γεγονός που οφείλεται στις αδυναμίες, τις ανισότητες και τις αντοχές του συστήματος υγείας. Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι λόγοι που πηγάζουν από χαρακτηριστικά και συμπεριφορές της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας!
