Ο λογαριασμός στον Πούτιν και στους απολογητές του

Ο λογαριασμός στον Πούτιν και στους απολογητές του

2' 22" χρόνος ανάγνωσης

Η ενεργειακή κρίση ως συνέπεια, μεταξύ πολλών άλλων, της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία φαίνεται πως θα επιβαρύνει κυρίως τη δυτική Ευρώπη για καιρό. Η έκρηξη των τιμών καθιστά προβληματική την πορεία ανάκαμψης της ευρωπαϊκής οικονομίας που δέχεται ένα ακόμη πλήγμα μετά τη διετή μάχη με την πανδημία. Οπως όλα δείχνουν, αυτό το αθέμιτο όπλο του Πούτιν ήταν εξαρχής στους σχεδιασμούς του, αν και σε βάθος χρόνου οι ειδικοί υπολογίζουν ότι μάλλον θα στραφεί εναντίον του. Αν τολμήσει να προκαλέσει ενεργειακή ασφυξία στην Ε.Ε. αποδεχόμενος την απώλεια εκατοντάδων δισ. ευρώ ετησίως, τότε ασφαλώς θα προκαλέσει τεράστιες ζημίες στην Ευρώπη. Ωστόσο θα επιταχύνει την απεξάρτησή της από τους ενεργειακούς πόρους της Ρωσίας και θα την αναγκάσει να κάνει επιλογές που δεν ήταν στους σχεδιασμούς της. Για παράδειγμα λένε, οι ασχολούμενοι με τα ενεργειακά, ότι αυτή η κρίση είναι η ευκαιρία για ένα άλμα στην ταχεία εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που μπορούν να αποτελέσουν τη λύση για το μέλλον. Στο μεσοδιάστημα μάλλον θα επιστρέψουμε σε λύσεις τύπου λιγνίτη ή ακόμη και μαζούτ, ενώ για ορισμένες χώρες η στρατηγική απάντηση θα είναι τα πυρηνικά εργοστάσια για την παραγωγή φθηνής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως συμβαίνει και σήμερα κυρίως στη Γαλλία.

Η δυτική Ευρώπη για αρκετά χρόνια βολεύτηκε ή παγιδεύτηκε με την προμήθεια ενεργειακών πόρων από τη Ρωσία ταΐζοντας το θηρίο που τώρα την απειλεί ευθέως. Η έλλειψη διορατικότητας σε κρίσιμες στιγμές αποδεικνύεται μέγιστο σφάλμα.

Η ευρωπαϊκή ηγεσία φαίνεται πως ξύπνησε από τον λήθαργο και ξεπέρασε τις αυταπάτες της ώστε να δώσει κατάλληλες απαντήσεις σε όλα τα πεδία.

Τώρα όμως η ευρωπαϊκή ηγεσία φαίνεται πως ξύπνησε από τον λήθαργο και ξεπέρασε τις αυταπάτες της ώστε να δώσει κατάλληλες απαντήσεις σε όλα τα πεδία στον Πούτιν.

Η χώρα μας με τα πολλά προβλήματά της ευτυχώς έχει εναλλακτική λύση με τον λιγνίτη ως αναγκαστική επιλογή, που όμως ορθώς έχει αποφασισθεί η στρατηγική κατάργησής του για χιλιάδες λόγους. Πέραν των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την ανάγκη συμμόρφωσης με τα διεθνή πρότυπα για το διοξείδιο του άνθρακα η καύση λιγνίτη είχε καταστεί ασύμφορη λόγω των προστίμων και δεν ευσταθούν οι ισχυρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ για φθηνό καύσιμο και δήθεν βιαστική απολιγνιτοποίηση. Αυτή τη στιγμή βεβαίως αποτελεί μια εφεδρική λύση ανάγκης και ως τέτοια οφείλουμε να την αξιοποιήσουμε, αλλά η Ελλάδα με τόσο ήλιο και αέρα μπορεί σε λίγα χρόνια να καλύψει ένα μεγάλο μέρος των αναγκών της με ανανεώσιμες πηγές. Αν σπάσουν τα γραφειοκρατικά δεσμά και περιοριστούν οι διάφοροι επαγγελματίες διαμαρτυρόμενοι που φρενάρουν χιλιάδες μικρές και μεγάλες επενδύσεις, μπορεί με ταχύτατους ρυθμούς να μεταβληθεί το ενεργειακό μείγμα. Εν τω μεταξύ, με το υπάρχον δίκτυο και τις σχεδιαζόμενες υποδομές για την υποδοχή LNG με διαδικασίες κατεπείγοντος η χώρα θα αντιμετωπίσει την πρόκληση με οικονομικό κόστος βεβαίως που είναι πια δυσβάστακτο, αλλά η ανεξαρτησία κοστίζει. Το ίδιο ισχύει για πολλές χώρες που τώρα τρέχουν να δημιουργήσουν ανάλογες υποδομές και προφανώς θα τα καταφέρουν στέλνοντας μεσοπρόθεσμα τον… λογαριασμό στον Πούτιν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT