Η εικόνα που διαμορφώνεται σε στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης, στο Κογκρέσο και σε δεξαμενές σκέψεις, για την Ελλάδα και την Τουρκία αποτυπώθηκε στη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου που διοργάνωσαν πριν από λίγες ημέρες στην Ουάσιγκτον η «Καθημερινή», το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας.
Τόσο στο συνέδριο όσο και σε επαφές στο περιθώριο αυτού κατέστη σαφές ότι στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας η εικόνα της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον έχει επιδεινωθεί δραματικά, σε σημείο που κάποιοι να κάνουν λόγο για επερχόμενο «διαζύγιο» και στο πλαίσιο αυτό να αναζητούν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να το διαχειρισθούν.
Το αρνητικό αυτό μείγμα περιλαμβάνει και τον έντονο προβληματισμό της εβραϊκής κοινότητας των ΗΠΑ για τη συμπεριφορά του προέδρου Ερντογάν.
Ουδείς παραγνωρίζει το μέγεθος, τον πληθυσμό και τη γεωγραφική θέση της Τουρκίας, ωστόσο οι κινήσεις, αλλά και η ακραία αντιαμερικανική και γενικότερα αντιδυτική ρητορική της Αγκυρας, προκαλούν εκνευρισμό και ενισχύουν τις φωνές που υποστηρίζουν ότι το διαζύγιο είναι αναπόφευκτο. Είναι σαφές ότι η σχέση της σημερινής Τουρκίας με την Αμερική, αλλά και τη Δύση, δεν βασίζεται σε κοινές αξίες ούτε καν σε κοινά γεωπολιτικά διακυβεύματα. Αντιθέτως, είναι μια συναλλακτική σχέση, η οποία περιλαμβάνει εκατέρωθεν απαιτήσεις οι οποίες, όσο περνάει ο καιρός, φαίνεται όλο και πιο δύσκολο να ικανοποιηθούν, με αποτέλεσμα να βαθαίνει το ρήγμα.
Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, αναγνωρίζεται ο ρόλος της ως πραγματικού και όχι θεωρητικού πυλώνα σταθερότητας και, σε αντιδιαστολή με την αβεβαιότητα που εκπέμπει η συμπεριφορά της Τουρκίας, ως αξιόπιστου αλλά και προβλέψιμου συμμάχου. Στο πλαίσιο των γεωπολιτικών υπολογισμών και στρατηγικών συνεργασιών, το τελευταίο αποτελεί πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα όπως κάποιοι στην Ελλάδα λανθασμένα ισχυρίζονται. Μια άλλη παράμετρος που αναδείχθηκε είναι ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια αυτοτέλεια και μια στρατηγική αξία που ενισχύεται από τη διακομματική συναίνεση που παρατηρείται στην Ελλάδα, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για τις ΗΠΑ όταν χαράσσουν τους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς τους.
Οι αρμόδιοι αξιωματούχοι αλλά και νομοθέτες δεν βλέπουν τη σχέση με την Αθήνα απαραιτήτως μέσα από το πρίσμα της δύσκολης εξίσωσης των ελληνοτουρκικών. Είναι προφανής η διάσταση του κινδύνου που απορρέει από τις συνεχείς απειλές που εκτοξεύει η Τουρκία κατά της Ελλάδας, αλλά η τελευταία αντιμετωπίζεται πλέον ως ένας στενός σύμμαχος μεσαίου μεγέθους, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή μιας αυξημένης γεωπολιτικής σημασίας εύφλεκτης περιοχής, στην οποία οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να επενδύσουν στρατηγικά. Αυτό πρωτίστως περιλαμβάνει μια σταθερά αυξανόμενη στρατιωτική συνεργασία.
Επίκαιρη επιβεβαίωση, δε, της παραπάνω επισήμανσης αποτελεί η παρουσία αυτές τις ημέρες στην Κρήτη και στην ευρύτερη περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου, του αεροπλανοφόρου «George H.W. Bush», το οποίο θα παραμείνει εκεί για αρκετό διάστημα εκπέμποντας μηνύματα με πολλούς αποδέκτες, που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει και τα οποία εναπόκειται στην Αθήνα να αξιοποιήσει.
