ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ: Ο Χίντεμπουργκ, εμπιστευόμενος εις τον Χίτλερ το αξίωμα του καγκελλαρίου, ήλπισεν ίσως ότι ο αρχηγός των εθνικοσοσιαλιστών θα ήτο ολιγώτερον επικίνδυνος εις την διεύθυνσιν των κοινών παρά εις την αντιπολίτευσιν, ότι ευρισκόμενος εις την εξουσίαν θα εφθείρετο ταχέως και ότι η λαϊκή δύναμις την οποίαν διαθέτει θα ηδύνατο να χρησιμοποιηθή υπέρ της συντηρητικής πολιτικής. Σήμερον ασφαλώς θα αντιλαμβάνεται ότι ο Χίτλερ απέβη εντός τριμήνου παντοδύναμος και ότι ουδεμία θέλησις, ακόμη και αυτού του Προέδρου, είνε ικανή να αντιταχθή εις την ιδικήν του.
ΑΤΥΧΗΣ: Η ιδέα την οποίαν εξέφρασεν ο κ. Υπουργός της Δικαιοσύνης περί εντειχισμού πλακός εις τας φυλακάς Αβέρωφ, ενθυμιζούσης ότι εφυλακίσθησαν εκεί οι τυφεκισθέντες πολιτικοί, δεν μας φαίνεται ευτυχής. […] Αντιθέτως, εάν θα έπρεπε κάπου να εντειχισθή αναμνηστική πλαξ, αύτη θα έπρεπε να τοποθετηθή εις την αίθουσαν του Βουλευτηρίου εντός του οποίου εδικάσθησαν, και εκτός παντός νόμου κατεδικάσθησαν, άνδρες κατ’ εξοχήν κοινοβουλευτικοί, αναλώσαντες τον βίον των υπέρ της Πατρίδος, έστω και αν εκ της αιθούσης αυτής διήλθον ενίοτε και πρόσωπα διά τα οποία θα έπρεπεν ίσως ν’ ασχοληθή ο Ποινικός Νόμος…
