Οι επιθέσεις εναντίον πολιτικών ή οι εισβολές στα γραφεία τους δεν είναι ακίνδυνες μορφές ακτιβισμού. Κάποιοι εξακολουθούν να τις θεωρούν ανεκτές ως «συμβολικές» πράξεις. Η πρόσφατη πείρα, όμως, μας έχει δείξει ότι όταν ο πολιτικός φανατισμός οδηγείται στα άκρα, θολώνει και η διάκριση μεταξύ «συμβολικής» και πραγματικής βίας. Το μίσος μπορεί να στραφεί, τυφλά, εναντίον οιουδήποτε. Ακόμη κι εναντίον εκείνου που σιωπά επειδή θεωρεί ότι τα γιαούρτια και τα σπρέι είναι, τάχα, αθώα.
Ψεκάζοντας μίσος
21" χρόνος ανάγνωσης
![ψεκάζοντας-μίσος-0](https://www.kathimerini.gr/k-default-image.jpg)