Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει η εφημερίδα L’ Essentiel του Λουξεμβούργου στις 2 του Μάη, ο κόσμος της εργασίας είναι «μάλλον» ή «πλήρως» ικανοποιημένος από τη δουλειά του, παρά τις ανισότητες. Το μεγαλύτερο ποσοστό ικανοποίησης (90%) βρίσκεται στους αγρότες και τους ειδικευμένους επαγγελματίες. Οι πρώτοι δηλώνουν, σε ποσοστό 49%, ότι αμείβονται επαρκώς, ενώ οι χειριστές μηχανημάτων σε ποσοστό 53%.
Κάτι τέτοιες ειδήσεις με προβλημάτιζαν ως αριστερό. Σκεφτόμουν: γιατί αυτή η εργατική τάξη είναι ικανοποιημένη και η δική μας στην Ελλάδα όχι; Συγκρούστηκαν αυτοί με το «κατεστημένο» περισσότερο από όσο οι δικοί μας εργάτες; Εκαναν περισσότερες απεργίες και διαδηλώσεις; Τίποτε από αυτά. Οι απολογητές του αριστερού δόγματος εντοπίζουν την αιτία της διαφοράς στην περίοδο που η Δύση εκμεταλλευόταν τις αποικίες της. Μετά τόσες δεκαετίες, όμως, βλέποντας και την ανάπτυξη μη αποικιοκρατικών χωρών στην Ευρώπη, καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για παραμύθι.
Πιστεύω ότι αυτή η ικανοποίησή τους εδράζεται σε συνδυασμό δύο παραγόντων: α) δουλεύουν με μεγαλύτερη παραγωγικότητα και β) βρέθηκαν σε μια κοινωνία οργανωμένη, όπου η ανάπτυξη και η ικανοποίηση των εργατών προκύπτει από τον κόπο τους και όχι από τη μαγκιά τους ή τις διαδηλώσεις τους. Ούτε από λουδιτισμούς, όπως η πρόσφατη καταστροφή αυτοκινήτων της Uber στη Ρόδο από ταξιτζήδες, με την πλάτη της ομοσπονδίας τους.
Και σκέφθηκα ότι οι κυβερνήσεις που οργανώνουν τη χώρα με αυτόν τον τρόπο είναι πιο φιλεργατικές από τις καθ’ ημάς αριστερές. Και έτσι άρχισα να μυρίζομαι ότι οι τελευταίες είναι τσαρλατάνοι. Και χάρηκα που θυμήθηκα ότι είναι πόρισμα και του αξέχαστου Λεωνίδα Κύρκου, που το έκανε εκκωφαντικά γνωστό στον τελευταίο γιορτασμό των γενεθλίων του το 2010, όταν κάλεσε ιδιώτες επιχειρηματίες και την πολιτική ηγεσία, αλλά όχι τον κ. Τσίπρα. Στο δείπνο αυτό ο Λεωνίδας τάχθηκε υπέρ της κατάργησης του «ακαδημαϊκού ασύλου», πράγμα που σήμερα υλοποιεί η Νίκη Κεραμέως. Και που ο κ. Τσίπρας εξήγγειλε ότι θα επαναφέρει αν κερδίσει στις εκλογές. Στόχος των αριστερών, λοιπόν, πρέπει να είναι να μην κερδίσει. Να εμπεδωθεί ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι πιο αριστερός από τον κ. Τσίπρα. Και ότι η μονοπώληση της λέξης «προοδευτικός» από αυτόν είναι απατηλή. Προοδευτικός δεν είναι αυτός που θέλει την κοινωνία μας στάσιμη στη μιζέρια της.
