Η υπόθεση του Φρέντι Μπελέρη, εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας από το βράδυ της Κυριακής, δεν κλείνει με τη δημόσια ανακοίνωση του αποτελέσματος το οποίο, όπως ο ίδιος δήλωσε, δεν αμφισβητεί ούτε ο κ. Eντι Ράμα.
Οι «χοροί» πιθανότατα δεν θα κρατήσουν πολύ. Ο Ράμα δήλωσε πως θα μιλήσει επί του θέματος αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Το βέβαιο είναι πως δεν πρόκειται να «καταπιεί» την πολιτική ήττα του στη Χειμάρρα. Πίστεψε ότι θα εξοντώσει πολιτικά τον υποψήφιο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας (ΕΕΜ), με το να τον φυλακίσει με μια αστυνομική επιχείρηση που «μπάζει» – αν κρίνει κανείς από τα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει…
Δεν υπολόγισε(;) ότι με μια τέτοια μεθόδευση, που παραπέμπει στην τακτική του μέντορά του Ερντογάν απέναντι στον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης, Ιμάμογλου, θα συσπείρωνε τη μειονότητα, η οποία και τον τιμώρησε στην κάλπη. Με την εκλογή του ο Μπελέρης δεν σημαίνει ότι θα «δημαρχεύσει» κιόλας.
Ο Ράμα, εκ χαρακτήρος αλλά και για πολιτικούς λόγους, θα παίξει όλα του τα χαρτιά. Οι πληροφορίες που διακινούνται στα Τίρανα κάνουν λόγο για επικείμενο μπαράζ «αποκαλύψεων» γύρω από δραστηριότητες του Μπελέρη, με στόχο την προσωπική αποδόμησή του και ενδεχομένως την άσκηση και νέων δικαστικών διώξεων.
Hδη εκκρεμεί η εκδίκαση εναντίον του κατηγορίας για απόπειρα «εξαγοράς ψήφων» και σε περίπτωση καταδίκης του, ακόμη κι αν έχει ορκιστεί δήμαρχος μπορεί να καθαιρεθεί. Ωστόσο, το όλο ζήτημα έχει ξεφύγει από τις αυτοδιοικητικές του διαστάσεις.
Ο Ράμα έριξε αλάτι στη διαχρονική «πληγή» της Χειμάρρας.
Στην ΕΕΜ της Αλβανίας ενισχύθηκε η αίσθηση περί διωγμού της και σχέδιο αφελληνισμού της Χειμάρρας, στην αλβανική πλευρά εντείνονται οι φωνές που μιλούν για επιχείρηση εξελληνισμού της, ενώ οι αντιδράσεις στην Αθήνα εκδηλώθηκαν σε υψηλούς τόνους.
Με αφορμή τη σύλληψη Μπελέρη οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εισέρχονται πάλι σε τροχιά έντασης, αν όχι ίδιας κλίμακας με εκείνης των αρχών της δεκαετίας με τη «Δίκη των πέντε» στελεχών της Ομόνοιας, σίγουρα επιβαρυντικής τού σχετικά ήρεμου κλίματος που πήγαινε να διαμορφωθεί. Η Αθήνα, αλλά και η ηγεσία της μειονότητας έχουν συμφέρον να διαχειριστούν με ψυχραιμία, αλλά και αποφασιστικότητα την υπόθεση Μπελέρη.
Οταν τα πνεύματα καταλαγιάσουν, οι ομογενείς, όσοι έχουν απομείνει, θα εξακολουθήσουν να ζουν στα χωριά της Χειμάρρας, με αυτονόητη την υπακοή στους νόμους και τους θεσμούς του αλβανικού κράτους.
Η (δικαιολογημένη) ευερεθιστότητα λόγω των εξελίξεων δεν σημαίνει ότι εφεξής ο καθένας που διεκδικεί επιχειρηματικά ή και προσωπικά συμφέροντα θα οχυρώνεται πίσω από τον διωγμό του Μπελέρη, για να «αυτοθυματοποιείται». Και σίγουρα οι διμερείς σχέσεις δεν πρέπει επ’ ουδενί να επιστρέψουν στη δύσκολη μετά τον Χότζα εποχή των ακραίων εθνικισμών. Δουλειά της διπλωματίας είναι να αποτρέψει πιθανό εκτροχιασμό τους.
