Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τον ρόλο αρκετών από τα μέλη της κυβέρνησης στη χθεσινή συντριπτική νίκη της Ν.Δ., δεν μπορώ να αγνοήσω το προφανές. Είναι μια προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ας μην ξεχνάμε ότι από την πρώτη στιγμή που έγινε πρωθυπουργός, δεν έπαψε να αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη για καλό και για κακό. Ηγήθηκε της εκστρατείας κατά του κορωνοϊού, της προστασίας των συνόρων από τον υβριδικό πόλεμο που αποπειράθηκε να κηρύξει ο Ερντογάν. Μέσα σε τέσσερα χρόνια κατάφερε να αλλάξει τη θέση της Ελλάδας στον χάρτη της Ευρωπαϊκής Eνωσης. Και δεν είναι μόνον η συμμαχία με τη Γαλλία ή τα εξοπλιστικά προγράμματα. Είναι η αναβάθμιση της αξιοπιστίας. Η Δύση γνωρίζει πολύ καλά πως, ενδεχομένως, η στάση της Ελλάδας απέναντι στο Ουκρανικό να μην ήταν τόσο ξεκάθαρη χωρίς τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Στο εσωτερικό έκανε ό,τι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τη νέα οικονομική κρίση.
Η διαχείριση της τραγωδίας στα Τέμπη, μιας από τις πιο δύσκολες στιγμές της τετραετίας που πέρασε, απέδειξε πως η κυβέρνηση μπορεί να έκανε πολλά λάθη, αλλά κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει για αδιαφορία. Aλλαξε το πρότυπο του ηγέτη. Και κατάφερε να αντιληφθεί τη μετατόπιση της σιωπηρής πλειοψηφίας και να ενισχύσει τη δυναμική της αφήνοντας το παρελθόν, ακόμη και το πρόσφατο, εκεί όπου ανήκει. Αν η υπόθεση των παρακολουθήσεων δεν μέτρησε στην ψήφο είναι επειδή ελάχιστοι πιστεύουν ότι στην Ελλάδα κινδυνεύει η δημοκρατία. Η Κεντροδεξιά του Μητσοτάκη δεν έχει καμία σχέση με τη «Δεξιά» που έχει πετρώσει, σαν θρόμβος, στο μυαλό της Αριστεράς.
Η Αριστερά του Τσίπρα και του Βαρουφάκη έκανε ό,τι μπορούσε για να αποδώσει στον Μητσοτάκη τα εύσημα της συντριπτικής νίκης. Τον κατηγόρησαν για αλαζονεία. Μπέρδεψαν την αυτοπεποίθηση με την αλαζονεία. Αντίπαλός τους δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία. Hταν ο Μητσοτάκης. Από κοντά κι ο Ανδρουλάκης, που δήλωνε ότι δεν θα συμμετάσχει ποτέ σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη. Οφείλω να παραδεχθώ ότι πέτυχε τον στόχο του. Οι υπόλοιποι το μόνο που κατάφεραν ήταν να ανακηρύξουν τον Μητσοτάκη σε απόλυτο κυρίαρχο της πολιτικής σκηνής. Οι ίδιοι χάθηκαν στην ομίχλη της απλής αναλογικής. Αυτήν τη στιγμή, ο Μητσοτάκης είναι ο ισχυρότερος κεντροδεξιός ηγέτης στην Ε.Ε. Και η Ελλάδα η χώρα που απειλείται λιγότερο από τη λεγόμενη «αντισυστημική» ψήφο. Τα απολειφάδια της Χρυσής Αυγής ξαναβρέθηκαν στο περιθώριο που τα γέννησε, και ο Βαρουφάκης δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή. Θα μου πείτε τίποτε δεν έχει κριθεί οριστικά πριν από την 25η Ιουνίου.Μετά το χθεσινό αποτέλεσμα, όμως, ο Μητσοτάκης είναι ο γνήσιος εκφραστής των μεσαίων στρωμάτων. Και τα μεσαία στρώματα ορίζουν τον χαρακτήρα της δημοκρατίας.
