Τα πολιτικά ραντάρ δεν πήραν χαμπάρι τον μετεωρίτη «Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα Νίκη» πριν σκάσει στο κατώφλι της Βουλής. Και τότε, στα τηλεοπτικά πάνελ της νύχτας των εκλογών, ήταν σαν να μην πίστευε κανείς σε αυτό που έδειχναν οι πίνακες των αποτελεσμάτων. Δεν υπήρχαν παρά ελάχιστες αναφορές στο νεοσύστατο κόμμα. Και όμως, παρά τον αιφνιδιασμό της 21ης Μαΐου, αυτή η αυτοαποκαλούμενη Νίκη έχει βαθιές ρίζες στον κοινωνικό ιστό μας, πριν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους – από τις αποκαλυπτικές «προφητείες» που ευαγγελίζονταν την ελευθερία των σκλαβωμένων Ελλήνων και την επανόρθωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με τη βοήθεια των Ρώσων.
Από τα χρόνια του Οθωνα, ισχυρό, υπόγειο ρεύμα μεσσιανισμού ρέει μέσα στην κοινωνία, τρέφεται από καταγγελίες εναντίον των εχθρών της Ορθοδοξίας και του έθνους (αλλοθρήσκων, Διαφωτιστών, Τούρκων, «Φράγκων» κ.ά.) και ενίοτε εναντίον της Εκκλησίας όταν, κατά τους επικριτές της, δεν επιδεικνύει την πρέπουσα μαχητικότητα υπέρ πίστης και έθνους. Στις πρώτες του δηλώσεις (στο Mega) μετά τις εκλογές, ο πρόεδρος της Νίκης, Δημήτρης Νατσιός, αναφέρθηκε στον Μακρυγιάννη, μία από τις αποκαλυπτικές μορφές που αναδύονται κατά καιρούς. Μεταξύ αυτών, οι μοναχοί Κοσμάς Φλαμιάτος και Χριστόφορος Παπουλάκος και, αργότερα, ο θεολόγος Απόστολος Μακράκης, που αναστάτωσαν την κοινωνία με σταυροφορίες εναντίον ξένων επιρροών και υπέρ της Ορθοδοξίας και της Ρωσίας, υπέρ του «αγνού» λαού εναντίον «διεφθαρμένων» ηγεσιών. Οπως το θέτει η Νίκη σε ανανεωμένη εκδοχή, «μέσα σε όλη τη θλιβερή κατάντια της πατρίδας μας, μόνοι χαρούμενοι και βολεμένοι είναι οι μεγάλες συμμορίες της κομματοκρατίας». Στο ίδιο πνεύμα εκσυγχρονισμού μιας παραδοσιακής καχυποψίας, το νέο κόμμα βάλλει εναντίον και του εμβολιασμού.
Αναμφίβολα, στελέχη, οπαδοί και ψηφοφόροι της Νίκης έχουν τις αγνότερες προθέσεις, με πίστη και σεβασμό προς τη θρησκεία, την πατρίδα και τις παραδόσεις του λαού. Σε αυτό το ευρύ, ιστορικό ποτάμι, όμως, πάντα ενδημούν και κάθε μορφής αγύρτες, μισαλλόδοξοι και καιροσκόποι. Εως τώρα, τέτοιοι υπήρχαν σε πολλά κόμματα, επηρεάζοντάς τα αναλόγως. Ενδεχόμενη είσοδος της Νίκης στη Βουλή θα συζεύξει μύθους, πραγματικότητα, παρελθόν και παρόν κάτω από το φως του 21ου αιώνα. Εάν συσπειρώσει όσους πιστεύουν σε αυτά που πρεσβεύει, η συνέχεια θα είναι θεαματική.
