Αλλαγή αρχηγού κόμματος: είναι τελικώς ταμπού; Μετά τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21ης Μαΐου, άναψε πάντως η συζήτηση περί παραίτησης ή όχι του Αλέξη Τσίπρα.
Οχι από τον ίδιο: ορισμένα, μεμονωμένα στελέχη του κόμματος το υπαινίχθηκαν, άφησαν μια νύξη, κάτι σε πλάγιο λόγο περίπου. Κι αμέσως μετά, άλλα στελέχη, πιο επιφανή και προβεβλημένα, έσπευσαν να διαλύσουν τον όποιο καπνό: ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχηγό και όλα αυτά είναι αστειότητες κτλ. Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω…
Η αλήθεια, τώρα, είναι ότι δεν έχει νόημα αυτή η συζήτηση τη στιγμή που εκκρεμούν οι εκλογές της 25ης Ιουνίου. Οχι ότι αναμένεται να γίνει κάτι θεαματικό αλλά και μόνο λόγω της διαδικασίας, δεν είναι δυνατόν η αξιωματική αντιπολίτευση να πορευθεί σε εθνικές εκλογές χωρίς ηγεσία ή με νέο αρχηγό είκοσι ημερών. Είναι αστείο και μόνον σαν σκέψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοκτόνησε πολιτικά αλλά και η αυτοκαταστροφή έχει ένα όριο. Εκτός από το ότι όποια ή όποιος αναλάμβανε σε αυτή τη φάση απλώς θα «καιγόταν».
Οι παραπάνω παρατηρήσεις δεν έχουν ίχνος ειρωνείας ή σαρκασμού. Είναι απλώς διαπιστώσεις. Αν πάντως επαναληφθεί ανάλογο σκηνικό στις 25 Ιουνίου, ταμπού ξεταμπού, δεν μπορεί να μην τεθεί θέμα ηγεσίας έπειτα από σειρά ηττών και μάλιστα βαρύτατων.
Σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Γιάννη Πανταζόπουλο και τη Lifo την επομένη των εκλογών, ο διευθυντής των Financial Times, ο Πίτερ Σπίγκελ, ο οποίος παρακολουθεί εδώ και αρκετά χρόνια την ελληνική πολιτική, προέβλεψε ότι στις 25 Ιουνίου ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει και άλλες ψήφους, οι οποίες θα πάνε στο ΠΑΣΟΚ, όπως είχε γίνει πριν από περίπου δέκα χρόνια, όταν η «αιμορραγία» του ΠΑΣΟΚ σηματοδοτούσε ουσιαστικά μια ζωογόνο μετάγγιση προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κυρίως, ο Σπίγκελ σχολίασε ότι, παρότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αυτός που γιγάντωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον μετέτρεψε σε κόμμα εξουσίας, από δω και πέρα, όσο περισσότερο παραμένει στη θέση του μετατρέπεται σε βαρίδι για το κόμμα της Κουμουνδούρου.
Ολοι, όλα, διαγράφουν έναν κύκλο. Ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο, είναι πάρα πολύ νέος. Αν και εφόσον δρομολογηθούν εξελίξεις έπειτα από μια ακόμα βαριά (διαφαινόμενη) ήττα, θα έχει ενδιαφέρον προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί. Και, βέβαια, ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Και, ακόμα περισσότερο, αν εντέλει συμβεί όντως αυτό που ήδη κουβεντιάζεται: η συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ και η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Κανονικότητα»; Με όρους παλαιάς μεταπολίτευσης, ίσως. Οπως και να ‘χει, αν συμβεί αυτό, θα δούμε κάτι ακόμα που παρουσιάζει ενδιαφέρον: πώς (και αν) θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης. Διότι τότε τα «κυβικά» θα έχουν αλλάξει κατά πολύ…
