Δεν θυμάμαι σε άλλες εκλογές να έχουν συγκεντρωθεί τόσα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα, σε σχέση με τις εκλογές της 21ης Μαΐου, έκαναν την εμφάνισή τους τρία τουλάχιστον νέα κόμματα.
Να δούμε αρχικά τη θετική πλευρά αυτού του φαινομένου. Ασχολούνται με τα κοινά όλο και περισσότεροι άνθρωποι, δημιουργώντας κόμματα και πολιτικές κινήσεις, κινητοποιώντας πολίτες που, υπό άλλες συνθήκες, μπορεί να κάθονταν στο σπίτι τους. Το ενδιαφέρον για την πολιτική είναι ένα από τα βασικά γνωρίσματα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ακόμη και αν τα κόμματα και τα κομματίδια πρεσβεύουν θέσεις συνωμοσιολογικές και ανορθολογικές; Ακόμη κι αν θέλουν να μας πάνε πολλά χρόνια πίσω;
Η απάντηση είναι ότι αυτά τα ζητήματα στις δημοκρατίες τα λύνουν οι πολίτες με την ψήφο τους. Αν υπάρχει κοινό που καλύπτεται ιδεολογικά από αυτές τις θέσεις, τότε και τα κόμματα που τις εκφράζουν θα ευδοκιμήσουν. Διαφορετικά θα μαραθούν. Οταν κυκλοφορούν χύμα ιδέες μέσα στην κοινωνία –ό,τι και να υποστηρίζουν– θα βρεθούν πρόσωπα που θα προσπαθήσουν να τις αναδείξουν στην πολιτική σκηνή. Οταν υπάρχει κοινό, υπάρχουν και οι θίασοι.
Στο παρελθόν, πανσπερμία ιδεών και κομμάτων υπήρχε μόνο στην Αριστερά. Σήμερα αυτό το φαινόμενο εμφανίστηκε και στον χώρο της συντηρητικής Δεξιάς, όπου διαγκωνίζονται κόμματα, κινήσεις και πρόσωπα. Αναζητούν ψηφοφόρους για μια θέση στον ήλιο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Τι εξήγηση μπορούμε να δώσουμε σε αυτό το φαινόμενο, γιατί το επιχείρημα πως η μετατόπιση της Νέας Δημοκρατίας προς το Κέντρο είναι μεν υπαρκτό, όμως δεν αρκεί. Βασικός παράγοντας είναι η πανδημία, με τον υποχρεωτικό εγκλεισμό και τον εμβολιασμό. Συγκροτήθηκε ένα κίνημα αντίδρασης από αντιεμβολιαστές, θρησκόληπτους και ελευθεριακούς δεξιούς με άρωμα Τραμπ. Δεν μπόρεσαν να εκφραστούν σε μια παράταξη λόγω προσωπικών φιλοδοξιών, λόγω διαφορετικών ιδεολογικών προσανατολισμών και γιατί οι χρηματοδότες τους έχουν διαφορετικές στοχεύσεις.
Εχουν τύχη αυτά τα κόμματα; Από όλη αυτή την κατάσταση θα επιβιώσει προσωρινά ένα κόμμα, μέχρις ότου αντικατασταθεί από κάποιο άλλο. Ζωτικός χώρος για τα υπόλοιπα δεν υπάρχει. Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί, με διάττοντες αστέρες που χάθηκαν μέσα σε μια τετραετία και στη θέση τους αναδείχθηκαν άλλοι.
