Με την αυριανή εκλογική αναμέτρηση κλείνει ένας ακόμη κύκλος αβεβαιότητας που έχει ήδη προεξοφληθεί και λογικά η χώρα θα ξαναβρεί τον δρόμο της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τέλειωσαν τα προβλήματα. Αντιθέτως, η νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί τις επόμενες μέρες δεν θα έχει ούτε ένα μήνα περίοδο χάριτος, ασχέτως αν θα διαθέτει μεγάλη ή μεγαλύτερη κοινοβουλευτική στήριξη. Οι καθυστερήσεις που αναγκαστικά υπήρξαν λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου –κράτησε κοντά έξι μήνες– έχουν συσσωρεύσει εκκρεμότητες που απαιτούν άμεσες παρεμβάσεις για να μη χαθεί άλλος χρόνος. Οι προκλήσεις στην οικονομία, κυρίως, δεν επιδέχονται αναβολές. Η ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να αξιοποιηθεί με ταχύτητα και ορθολογισμό ώστε αυτή η μεγάλη δυνατότητα να βάλει την οικονομία σε ρυθμούς ανάπτυξης μακράς πνοής. Οι δεσμεύσεις για το χρέος και οι απαιτήσεις για την εξυπηρέτησή του μόνον με μια μακρά αναπτυξιακή προοπτική μπορούν να λειτουργήσουν ευεργετικά.
Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις των αναλυτών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα διαθέτει μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα του επιτρέψει να καταρτίσει μια κυβέρνηση όπως τη θέλει. Απαλλαγμένος από συνεταιρισμούς και εσωκομματικούς καταναγκασμούς, δεν θα έχει πλέον καμία δικαιολογία για την ποιότητα του υπουργικού συμβουλίου που θα συγκροτήσει. Ανεξαρτήτως εκλογικών επιδόσεων ή άλλων περγαμηνών, εκείνο που θα κρίνει την ουσία της διακυβέρνησης είναι η αποτελεσματικότητα και η ταχύτητα στην υλοποίηση των κρίσιμων αποφάσεων. Κάθε επιτυχία θα θεωρείται αυτονόητη ενώ κάθε λάθος θα χρεώνεται ευθέως και αθροιστικά στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος έτσι κι αλλιώς ασκεί συγκεντρωτική διοίκηση και δεν προεδρεύει απλώς των κυβερνητικών οργάνων.
Η διαφαινόμενη απουσία ισχυρής κοινοβουλευτικά αντιπολίτευσης είναι ένα σοβαρό έλλειμμα για τη θεσμική ισορροπία, αλλά αυτό για την εικόνα της κυβέρνησης δεν έχει καμία σημασία. Ωστόσο, είναι ένα πείραμα που θα ζήσουμε για πρώτη φορά εδώ και πενήντα χρόνια με ένα πολιτικό σύστημα κολοβό. Μια αξιωματική αντιπολίτευση προς αποδρομή και διάλυση, με ποσοστά αναιμικά, και το τρίτο κόμμα να ανεβαίνει μεν αλλά όχι με κάποια ορμή ώστε να προκύπτει σαφώς ότι έρχεται να αντικαταστήσει τον δεύτερο. Αυτή η σειρά θα ξεκαθαρίσει στις ευρωεκλογές του επόμενου έτους, αν ο Νίκος Ανδρουλάκης κάνει τη δουλειά του ως μια σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση. Στον ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, μετά και αυτή τη διαφαινόμενη βαριά ήττα –ανεξάρτητα από το αν θα αποχωρήσει ή όχι ο Αλέξης Τσίπρας– θα χρειαστούν πολύ καιρό μέχρι να ανασυγκροτηθούν και να ξανασταθούν με αξιώσεις στην πολιτική αντιπαράθεση. Από την Κυριακή το βράδυ θα βγουν στην επιφάνεια αμαρτίες και πάθη που κάλυψε η ανάγκη της προεκλογικής περιόδου. Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για όσα κωμικοτραγικά έγιναν το βράδυ της 21ης Μαΐου στην Κουμουνδούρου, ένας θεός μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί αύριο μετά τα αποτελέσματα. Οσοι γνωρίζουν καλά τον κ. Τσίπρα, πάντως, ισχυρίζονται πως ακόμη και αν φύγει θα είναι ένας ελιγμός για να επιστρέψει σε δεύτερο χρόνο, καθώς θεωρούν ότι μπορεί να ελέγξει το εσωκομματικό παιχνίδι. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η τόσο βασανιστική προεκλογική περίοδος τελειώνει ομαλά για τον τόπο και αποκαθίσταται η λογική, ενώ τιμωρούνται αναδρομικά τα ψεύδη και η αθλιότητα, που μας ταλαιπώρησαν για πολλά χρόνια.
