Τον αποκαλούσαν «Κούλη». Θα μου πείτε και τον άλλον τον αποκαλούσαν «Αντρέα» και τον Τσίπρα «Αλέξη». Ποιο το κακό; Με μία διαφορά: το «Αντρέας» και το «Αλέξης» έδειχναν μια οικειότητα. Hταν «οι δικοί μας άνθρωποι». Το «Κούλης» έβγαζε μια συγκατάβαση. Καλό παιδί, μελετηρό, εργατικό, αλλά «Κούλης». Πόσοι πίστευαν όταν έβαλε υποψήφιος για πρόεδρος της Ν.Δ. ότι θα κέρδιζε; Και όμως, κέρδισε αντιμετωπίζοντας έναν κομματικό μηχανισμό που τον κοιτούσε με μισό μάτι. Με την ηγεσία του κατάφερε να την αναδείξει σε αξιόπιστο αντίπαλο της παντοδύναμης τότε Αριστεράς. Συνέχισαν να τον αποκαλούν «Κούλη», ακόμη κι όταν κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές του 2019. Η Ελλάδα άλλαζε και ο «Κούλης» είχε πιάσει τον παλμό της αλλαγής. Και είχε βρει τον τρόπο για να τον εκφράσει πολιτικά. Είχε έρθει η στιγμή να καταλάβουν ότι το «Κούλης» δεν έφτανε για να τον εξορκίσουν; Τους χρειάζονταν πιο δυνατά ποτά. Αρχισαν να τον βρίζουν με τον πιο χυδαίο τρόπο. Είναι αξιοπερίεργο πώς ένας τόσο μετριοπαθής πολιτικός προκαλούσε τόσο έντονα συναισθήματα στους αντιπάλους του. Ισως γιατί ο «Κούλης» κατάφερε να αντιληφθεί αυτό που δεν αντιλαμβάνονταν οι αντίπαλοί του. Η Ελλάδα ήθελε να αφήσει πίσω της τις εντάσεις που την ταλαιπώρησαν δεκαετίες τώρα. Η κοινωνία δεν άντεχε άλλες αναπαραστάσεις εμφύλιων διαταραχών. Ο «Κούλης» με την κυβέρνησή του αντιμετώπισε την υγειονομική κρίση και απεκατέστησε τη θέση της χώρας στον διεθνή χάρτη. Απ’ τις ισορροπίες στη Μεσόγειο έως την Ουκρανία, κατάφερε να ανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία μας. Το σημαντικότερο οχυρό μας είναι οι συμμαχίες μας.
Το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών επιβεβαίωσε την πολιτική ιδιοφυΐα του «Κούλη». Η πρώτη του θητεία όχι μόνο δεν τον έφθειρε· τον ενίσχυσε. Δεν τον έφθειρε ούτε η παγίδα της απλής αναλογικής, στην οποία προσπάθησαν να τον παγιδεύσουν οι αντίπαλοί του και στην οποία έπεσαν οι ίδιοι. Ο «Κούλης» κατάφερε να απαλλάξει την Ελλάδα από την ηγεμονία της Αριστεράς. Η καταθλιπτική εμφάνιση κομμάτων όπως οι Σπαρτιάτες ή η Νίκη σηματοδοτεί την ήττα της Αριστεράς, ακόμη και της αντισυστημικής. Η δυναμική της Ν.Δ., η κυριαρχία της, δεν επιτρέπει ανησυχία για την επανεμφάνιση της Ακροδεξιάς στο πολιτικό σκηνικό, παρά μόνο σε όσους πιστεύουν ότι η αντιδημοκρατική Ακροαριστερά είναι πιο ωφέλιμη από τους ακροδεξιούς ομολόγους της. Ο «Κούλης» έχει γίνει Μητσοτάκης προ πολλού. Με την αντιμετώπιση της πανδημίας, με τις συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, με τη σθεναρή αντίστασή του στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με το ενδιαφέρον του απέναντι στην οικονομική δοκιμασία των μεσαίων στρωμάτων.
