Η αποχή στις εκλογές ήταν η μεγαλύτερη της Μεταπολίτευσης. Οκτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι του Μαΐου δεν εμφανίστηκαν προχθές στις κάλπες. Αλλοι γιατί δεν μπορούσαν (νέοι που ξεκίνησαν να δουλεύουν στα νησιά) και άλλοι γιατί ο βασικός τους στόχος (είτε να αποκτήσει ο τόπος κυβέρνηση είτε να μην «ξαναγυρίσουν αυτοί») επιτεύχθηκε τον Μάιο και προτίμησαν τις παραλίες από τη δημοκρατική «βάσανο».
Δεν ξέρουμε αν ντρέπονται –όπως η Τάνια, φίλη της Λίνας Γιάνναρου, που έστειλε το μήνυμα: «Ντροπή μου, ξέρω, αλλά είμαι στη θάλασσα» («Καθημερινή», 26.6.2023)– αλλά θα έπρεπε. «Οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από καλούς πολίτες που δεν πάνε να ψηφίσουν», είχε πει ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζορτζ Νέιθαν και σε αυτήν τη Βουλή έχουμε κάμποσους από τους πρώτους, γιατί εκατοντάδες χιλιάδες από τους δεύτερους συμπεριφέρθηκαν σαν τον σύζυγο του ανεκδότου, που έκοψε τα αχαμνά του για να εκδικηθεί τη σύζυγο που τον απατούσε.
Αν παραβλέψουμε τα (εντέλει) απατηλά ποσοστά των κομμάτων, θα δούμε ότι όλα τα κόμματα είχαν απώλειες. Ακόμη και το ΚΚΕ· 426.628 το προτίμησαν τον Μάιο, 400.452 τον Ιούνιο. Η Νέα Δημοκρατία πήρε 2.407.750 πριν από ένα μήνα και 2.251.618 προχθές. Η αποχή ευνόησε μόνο την Πλεύση Ελευθερίας: πήρε 2,89% με 170.424 ψήφους τον Μάιο και 3,17% με 165.015 ψηφοδέλτια τον Ιούνιο. Οι καρδούλες κι άλλες χαριτωμενιές της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν δούλεψαν, αλλά οι ξαπλώστρες την έστειλαν στη Βουλή.
Μόνο ένα κόμμα αύξησε τον απόλυτο αριθμό των ψήφων του. Τη νεότευκτη Νίκη προτίμησαν 172.260 ψηφοφόροι τον Μάιο και 192.088 τον Ιούνιο. Τζάμπα πήγαν οι επισκέψεις του κ. Αδώνιδος Γεωργιάδη στο Αγιον Ορος και η μεγάλη επιχείρηση της Ν.Δ. για περιορισμό της επιρροής της στη Βόρεια Ελλάδα, που συμπεριλάμβανε κάποια θλιβερά παιχνιδάκια με τη μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Ο μεγάλος νικητής των εκλογών του Μαΐου ήταν ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Προχθές ο μόνος που εδικαιούτο να πανηγυρίσει ήταν ο κ. Δημήτρης Νατσιός, που δεν αύξησε μόνο το ποσοστό του κόμματός του, αλλά και τον απόλυτο αριθμό των ψήφων, με δεδομένη μάλιστα την εμφάνιση του κομήτη Σπαρτιάτες, που από το πουθενά –ή, καλύτερα, από τις φυλακές Δομοκού– μάζεψε 241.625 ψήφους.
Πρέπει να ξαναδούμε το ακροδεξιό φαινόμενο στην Ελλάδα και να μην το κρύψουμε κάτω από βολικές εξηγήσεις του στυλ «συμβαίνει και στην Ευρώπη». Ναι, η φιλελεύθερη δημοκρατία απειλείται από λαϊκιστικές δυνάμεις παντού, αλλά είναι διαφορετική η ιστορία της Γερμανίας και τα χαρακτηριστικά της AfD και άλλη η θρησκευτική ακροδεξιά της Νίκης ή η εγκληματική παράδοση της Χρυσής Αυγής και των παραφυάδων της.
