Εχει πλατύ σώμα χωρίς φτερά, καφέ χρώμα, μήκος περίπου πέντε χιλιοστών και τρέφεται με αίμα των θυμάτων του –θηλαστικών, πτηνών και ανθρώπων–, τα οποία δαγκώνει όσο κοιμούνται, προκαλώντας τους από κνησμό και πομφούς (φυσαλίδες) μέχρι σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση, δηλαδή αλλεργικό σοκ. Cimex lectularius: ο κοινός κοριός. Ακουστά είχε μόνο γι’ αυτό το ενοχλητικό αιμοβόρο έντομο. Οταν πήρε το πτυχίο του (αριστούχος ΑΕΙ) και αποφάσισε να διακόψει την αναβολή κατάταξης και να κάνει τη στρατιωτική του θητεία, έμελλε να τους μάθει από πρώτο χέρι. Λίγο πριν παρουσιαστεί στο κέντρο εκπαίδευσης, ένας συμφοιτητής του, επίσης νεοσύλλεκτος, του είχε στείλει μερικές φωτογραφίες από στρατόπεδο του Εβρου. «Ω, ρε φίλε, σουρωτήρι σε έκαναν», του είχε απαντήσει έκπληκτος βλέποντας το πρόσωπο, τον λαιμό και τα χέρια του γεμάτα κοκκινίλες. Οπως θα διαπίστωνε σύντομα, το δικό του στρατόπεδο, στα Δωδεκάνησα, δεν αποτελούσε εξαίρεση στην επέλαση των κοριών. «Είναι παντού. Εχουν φωλιές σε διάφορα σημεία στους κοιτώνες. Κρύβονται κυρίως στους τοίχους, στα στρώματα και στις κουκέτες μας, στις ενώσεις των κρεβατιών. Κάθε βράδυ, πριν ξαπλώσουμε, καίμε με αναπτήρα τα σίδερα για να τους κρατήσουμε μακριά, αλλά και πάλι, το πρωί μετράμε απώλειες. Απεντομώσεις αποφασίζονται, όπως μάθαμε, μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, όταν τα περιστατικά έχουν πια συχνότητα… επιδημίας».
Ηρθε στην Αθήνα με ολιγοήμερη άδεια για να ψηφίσει. «Αντέχεις;» τον ρώτησε η νονά του. «Ναι, καλά είμαι, μην ανησυχείς. Συνηθίζω σιγά σιγά. Βέβαια, αν είχαμε σαπούνι στις τουαλέτες και αν τρώγαμε λιγότερα γεύματα από κονσέρβα, θα ήταν σαφώς καλύτερα. Ομως, να, έχω και ψυχολογική βοήθεια», απάντησε γελώντας. Της έδειξε το μικρό φυλλάδιο που είχε φέρει μαζί του. «Αυτοκτονικότητα. Πώς μπορούμε να βρούμε τον δρόμο επιστροφής στη ζωή», έκδοση του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ενταγμένη στο πρόγραμμα ευαισθητοποίησης του Στρατού Ξηράς για την πρόληψη της αυτοκτονίας. Το ξεφύλλισαν μαζί: ξύλινη γλώσσα και αφελή τσιτάτα του τύπου «Βγες από τον λαβύρινθο που ζεις» ή «Θα περάσει. Τίποτα δεν είναι αιώνιο, ακόμα κι αν μοιάζει ότι έτσι είναι».
«Τα δικαστήρια και τα στρατόπεδα είναι τα μόνα μέρη όπου μπορείς να μάθεις τον κόσμο. Προσπάθησε να το δεις έτσι», του είπε πριν αποχαιρετιστούν. «Κάπως έτσι το βλέπω, ως μια διαδικασία ενηλικίωσης», συμφώνησε. «Οι κοριοί ίσως και να την επιταχύνουν, τελικά…».
