Υστερα από μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο –πολύ διαφορετική από εκείνη που όλοι υπολόγιζαν πριν από την 6η Φεβρουαρίου και τους καταστροφικούς σεισμούς στη νότια Τουρκία– στην Αθήνα υπάρχει κυβέρνηση με προοπτική τετραετίας. Από σήμερα κιόλας αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το προγραμματιζόμενο ραντεβού του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ στο υπουργείο Εξωτερικών και το Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει μια μεγάλη ομάδα πολιτικών προσώπων, αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων η οποία το επόμενο χρονικό διάστημα θα κληθεί να υποστηρίξει την προσπάθεια επανεκκίνησης των ελληνοτουρκικών σχέσεων έπειτα από πολλά χρόνια επιδείνωσης.
Στην προηγούμενη τετραετία ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέδειξε έμπρακτα ότι μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην προθυμία για ενεργοποίηση της διπλωματίας και των διαύλων συζήτησης, αλλά και την ετοιμότητα για την αντιμετώπιση στο πεδίο, εφόσον αυτό απαιτηθεί (Εβρος, «Ορούτς Ρέις») χωρίς πολλές περιστροφές. Υπάρχουν δύο δρόμοι για την επόμενη ημέρα. Ο πρώτος περνάει από τις διαπροσωπικές σχέσεις. Ανάμεσα στον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Ερντογάν η προσωπική σχέση υπήρξε μάλλον άβολη, ωστόσο πλέον υπάρχουν ουσιαστικές δυνατότητες βελτίωσης. Η σχέση Μητσοτάκη – Ερντογάν θα είναι βαρόμετρο για το άμεσο μέλλον. Οση προθυμία κι αν επιδείξουν οι εταίροι Αθήνας και Αγκυρας ως διαμεσολαβητές, στο τέλος της ημέρας η δυνατότητα εξεύρεσης κοινών τόπων είναι εκείνη που θα κρίνει την έκβαση της όποιας προσέγγισης.
Ο δεύτερος δρόμος αφορά τις ήδη θεσμοθετημένες διαδικασίες επαφών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Από τις διερευνητικές επαφές, τον πολιτικό διάλογο, μέχρι τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και τις συζητήσεις στο ΝΑΤΟ, ανάμεσα στις δύο πλευρές υπάρχουν ουκ ολίγες δυνατότητες για την εγκατάσταση διαύλων μέσα από τους οποίους θα μπορεί –τουλάχιστον– να αποφευχθούν ατυχήματα και έκτακτες καταστάσεις. Εχουν υπάρξει στο παρελθόν, δεν είναι νεωτερισμοί. Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της καθαρό ορίζοντα, στα δεξιά της υψώνεται ένα φονταμενταλιστικό ακροδεξιό τείχος το οποίο θα εκμεταλλευθεί ακόμη και τις πιο τυπικές επαφές στα ελληνοτουρκικά προκειμένου να δημιουργήσει θέμα. Και στα έξω αριστερά της Βουλής τα πράγματα δεν θα είναι πολύ καλύτερα, άλλωστε τα δείγματα έχουν ήδη δοθεί. Είτε οι επαφές που προεξοφλούνται στους επόμενους μήνες ευοδωθούν είτε όχι, στη χώρα θα πρέπει να επικρατήσει νηφαλιότητα, μακριά από κορώνες και μικροκομματικές σκοπιμότητες. Και σ’ αυτόν τον τομέα τα κεντροαριστερά κόμματα (κανονικά και μη) θα κληθούν να δώσουν εξετάσεις.
