Ιούλιος του «αναστοχασμού». l Το έχει η πολιτική κούτρα μας να ευτελίζει κατά καιρούς κάποια λέξη, αναμασώντας την συνέχεια για ένα διάστημα. l Βλέπε «προοδευτικός», «εμβληματικός», «ενσυναίσθηση» και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός εν τω βάθει των μεταπολιτευτικών χρόνων και της πάλαι ποτέ κουλτουριάρας «ανανεωτικής» αριστεράς. l Τώρα, ιδίως μετά τις εκλογές του Μαΐου, το παρακμιακό διάδοχό της συριζαίικο, αλλά και το μιμητικόν αυτού ανδρουλάκειο, έχουν περιλάβει τη λέξη «αλαζονεία». ● Για να σβουνιάσουν τον Μητσοτάκη, υποτίθεται. l Ο κόσμος όμως δεν χαμπαρίζει πια από ξεκάρφωτες, κόντρα στην κοινή αντίληψη και την πραγματικότητα σπιλώσεις, l γι’ αυτό και έδωσε τη δέουσα απάντηση σε όσους βλέπουν και καταλαβαίνουν άλλ’ αντ’ άλλων απ’ όσα πραγματικά συμβαίνουν. l Κι όχι μόνο, αλλά επιμένουν να μιλάνε και τη γλώσσα της πρώτης μεταχουντικής περιόδου l – για να μην πω και την εμφυλιακή («Ή εμείς ή αυτοί», «Θα τους Φάμε!» και άλλα πολακο-τσανακλιδοειδή εμέσματα). l Προς το παρόν ας αφήσουν οι πεπτωκότες το φλυαρείν και ας ασχοληθούν με το νέο κοσκινάκι τους, τον «αναστοχασμό». l (Πεθαίνω ν’ ακούω να τον επικαλείται ο Βούτσης!). l Δεν νομίζω όμως ότι ο Τσίπρας θα τους αφήσει και πολύ χρόνο για το σπορ αυτό, αφού πάει να τους βάλει άρον άρον καλοκαιριάτικα να τον επανεκλέξουν. l Ε, και μετά, έχουν όλο τον καιρό να αναστοχάααζονται. l Οντας οι περισσότεροι έξω από τη Βουλή, στο σπιτάκι τους – να αναστοχάααζονται. l
Αυτό το βαθύ ξεσκαρτάρισμα στελεχών που έκαναν στον Σύριζα οι ψηφοφόροι του θα είναι το μόνο ευχάριστο που πρόσφεραν οι εκλογές στον Τσίπρα. l Ούτε δέκα συνέδρια δεν θα του το πρόσφεραν. l Δεν λέω, τον άφησαν και χωρίς Πόπη, Σπίρτζη, Μαριλίζα, Ραγκούση και Σία l (όχι· αυτήν του τη συντήρησαν) l αλλά δεν θα υποκύψω στον πειρασμό να απαριθμήσω τα (πολλά και βαριά) ονόματα που έμειναν στην απόξω κάνοντας τον Ηγέτη να τραγουδάει ενδομύχως l –αλλά ίσως και στεντορεία τη φωνή, βουτώντας στα δροσερά νερά του Σουνίου– l το παυσίλυπον άσμα «Απαλλάχτηκα από σένα, απαλλάχτηκα…». l
Nομίζει πως έτσι προβοκάρει και χλευάζει τον μικροαστισμό μας.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, άλλωστε. l Δες τη Ζωή την Εκατόμβουλη που έχει μόνο άλλους επτά βουλευτές, l αλλά Και οι Επτά Είναι Υπέροχοι, είπε, «γιατί κάνουν για 20 ο καθένας τους» l (ο δε Μπιμπίλας για είκοσι και μισό) l ενώ «εγώ κάνω για εκατό». l Είπε. l Και τα λέει αυτά –το νου σας– όχι επειδή τη δέρνει καμιά… αλαζονεία. l Τα λέει κυρίως γιατί νομίζει πως έτσι προβοκάρει και χλευάζει τον μικροαστισμό μας, που χάσκει όταν ακούει κάτι τέτοια μουρλοκούκου. l Μία είναι η Ζωή, η Εκατόμβουλη και Εκατόστομη. l «Εκατόστομοι βαρβάρου ποταμού ροαί» λέει ο Ευριπίδης στις «Βάκχες». l
Η νέα κυβέρνηση καλή φαίνεται – άλλο δεν έχω σήμερα. l Εχουμε γκώσει από τα όσα αξιοσημείωτα ή χαζοχαρούμενα ή φαύλα γράφτηκαν ήδη. l Σημειώνω μόνο ότι μου φαίνεται πλήρως αδιάφορο αν είναι ή όχι πολυμελής κυβέρνηση ή αν έχει ή όχι πολλές γυναίκες l – αυτή τη χαζοκουβέντα δεν την μπορώ. l Ας είναι όπως τη θέλουν, δουλειά κάνει; l Αλλωστε, τέτοιο κράτος-μπακατέλα δεν διοικείται, και πολύ περισσότερο δεν συντηρείται, επισκευάζεται, εκσυγχρονίζεται αν δεν πέσουν πάνω του σαρανταπέντε μάστορες κι εξήντα μαθητάδες· l και μάλιστα ξύπνιοι, δουλευταράδες και φιλότιμοι – για να μην πω και φιλοπάτριδες και με πουν «ακροδεξιό» οι βεκεσέληνοι και τάχα μου… αφιλοπάτριδες αριστεροί. l
Εχουμε όλο τον καιρό να δούμε και να πούμε. l Εξάλλου, η στήλη πάει από αύριο στην ιουλιανή, όπως κάθε χρόνο, αγρανάπαυσή της· l οπότε τα ξαναλέμε τον Αύγουστο – κι έχω βάλει ως τότε στην κατάψυξη και τα… «Μπερλουσκονικά παραλειπόμενα», υπεσχημένα και ήδη γραμμένα μεν, αλλά όχι και «γραμμένα» – μετά συγχωρήσεως.
