Η έξαρση της οικοδομικής δρα-στηριότητας στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα φαινόμενο της εποχής. Αυτή η εικόνα προϋποθέτει εμπιστοσύνη για το μέλλον της πόλης και γεννάει προσδοκία για το μέλλον. Γράφαμε την περασμένη εβδομάδα για τις νέες προσόψεις των Αθηνών, που αποκαλύπτονται σταδιακά σε κεντρικά σημεία όπου κτίρια, κατά κανόνα της μεταπολεμικής εποχής, ανακατασκευάζονται, όπως, π.χ. το Μινιόν και το παλιό ξενο-δοχείο «Εσπέρια».
Αλλά τις προάλλες ήταν τόσο δυνατή η εντύπωση από την οδό Πανεπιστημίου, αυτή τη φορά για άλλον λόγο, που σκέφτηκα ότι καιρό είχα να γίνω μάρτυρας αυτού του αναβρασμού. Ανέβαινα από την Ομόνοια προς το Σύνταγμα και είδα τρία από τα μεγάλα, διατηρητέα, μέγαρα της παλιάς Αθήνας να είναι εργοτάξια. Αυτή η ελπιδοφόρα εικόνα μεγεθυνόταν, καθώς αναμένεται επίσης να αποκατασταθεί και το μεγάλης προβολής νεοκλασικό κτίριο των Χαυτείων (Σταδίου και Αιόλου), όπου παλιά στεγαζόταν το ξενοδοχείο «Απόλλων».
Τα τρία κτίρια που έχουν ήδη αρχίσει να αποκαθίστανται, ώστε να παραδοθούν με νέα χρήση, θα αλλάξουν την εικόνα της Πανεπιστημίου, αλλά και της Σταδίου, καθώς το ένα από αυτά είναι το νέο Αρσάκειο του Τσίλλερ, ιδιοκτησία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, με την περίφημη στοά που έχει ήδη κλείσει ώστε να αρχίσουν οι εργασίες.
Το άλλο κτίριο είναι ακριβώς απέναντι, το Μέγαρο Σλήμαν-Μελά, όπου και ο κινηματογράφος Ιντεάλ. H μετασκευή του κτιρίου σε ξενοδοχείο θα συμβάλει στη βελτίωση της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή. Αυτό το μεγάλο κτίριο χτίστηκε ως κτίριο εκμετάλλευσης από τον Ερρίκο Σλήμαν (κυρίως για να στηρίξει τα δυο παιδιά του) και σχεδιάστηκε από τον φίλο και συμπατριώτη του, Ερνέστο Τσίλλερ. Πιο πάνω, σε οικόπεδο που ο Σλήμαν είχε παραχωρήσει, χτίστηκε το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, και αυτό του Τσίλλερ, ένα από τα καλύτερα έργα του. Μακάρι η αποκατάσταση του Μεγάρου Σλήμαν-Μελά να προβλέπει το αρχικό σχέδιο του Τσίλλερ, που δεν εφαρμόστηκε όπως προβλεπόταν.
Το τρίτο κτίριο είναι το κομψό τριώροφο των Χαυτείων, γωνία Πανεπιστημίου και Πατησίων, όπου παλαιά στεγαζόταν το φαρμακείο του Μαρινόπουλου. Είναι ένα από τα ελάχιστα που διασώθηκαν στα Χαυτεία και στην Ομόνοια, με θαυμάσια πρόσοψη και στοιχεία αρ νουβό στη διακόσμηση. Οταν αποδοθούν αυτά τα κτίρια στην καθημερινή ζωή της Αθήνας, η Πανεπιστημίου θα δίνει άλλη εντύπωση κάτω από την τριλογία.
