Στα σοβαρά τώρα, θα διεκδικήσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ο Π. Πολάκης που έχει ταυτιστεί με την τοξικότητα και τον ρεβανσισμό; Και έχει πραγματικά πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωκομματικές διεργασίες ο προερχόμενος από το βαθύ ΠΑΣΟΚ Χρ. Σπίρτζης; Γιατί ο καταδικασμένος ομόφωνα από το Ειδικό Δικαστήριο Ν. Παππάς αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να πάρει μέρος στην κούρσα διαδοχής του Αλ. Τσίπρα; Είναι αλήθεια ότι ο Δ. Τεμπονέρας, που έκανε μια αναπάντεχα καλή εισήγηση στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, πήρε μόνο μία ψήφο; Ισχύει η φήμη ότι η Κ. Νοτοπούλου δεν ήθελε τον Σ. Φάμελλο για επικεφαλής της Κ.Ο. λόγω ανταγωνισμού για την επιρροή στη Θεσσαλονίκη; Μα πώς είναι δυνατόν να αυτοπροτάθηκε η Θ. Τζάκρη για κοινοβουλευτική εκπρόσωπος; Για ποιο λόγο η «Ομπρέλα» θέλει οπωσδήποτε δικό της υποψήφιο και αν δεν κατέβει ο Ευκλ. Τσακαλώτος θα στηρίξει τον Ν. Φίλη;
Για όσους δεν είναι μυημένοι στα μυστήρια του ΣΥΡΙΖΑ, ο εσωκομματικός θόρυβος μετά την παραίτηση του Αλ. Τσίπρα δεν βγάζει νόημα.
Για έναν εξωτερικό ψυχρό παρατηρητή, όμως, η εικόνα είναι καθαρή: Η Εφη Αχτσιόγλου υπερέχει στη μάχη την ηγεσία γιατί είναι η μόνη που έχει πιθανότητες, υπό προϋποθέσεις και με δυσκολίες, να αναστρέψει την αρνητική δυναμική για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δεν έχει πλεονέκτημα μόνο ως προς την εικόνα, που είναι καθοριστική για την επικοινωνία, αλλά επίσης είναι εξαγώγιμη, ενώ δεν έχει επιβαρυνθεί με τοξικό φορτίο από εσωκομματικούς καβγάδες ή άγριες συγκρούσεις με πολιτικούς αντιπάλους, από φτηνές τηλεοπτικές μάχες ή διαδικτυακούς εξτρεμισμούς.
Σοβαρά ξένα ΜΜΕ αναφέρονται ήδη σε γυναίκα αρχηγό για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ίδιο κάνουν σε πρεσβείες, επιχειρηματικά σαλόνια και στοιχηματικούς κύκλους.
Η Αχτσιόγλου είναι η καταλληλότερη για να γλιτώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ από την άτακτη πολακοποίηση και να σώσουν κάποια προσχήματα ευρω- παϊκής ορθοδοξίας.
Ακόμη όμως και αν είναι προεξοφλημένη η επικράτηση της νεότερης υπουργού στα ελληνικά χρονικά, που μπορεί να γίνει η νεότερη γυναίκα αρχηγός κόμματος, για τίποτε άλλο δεν μπορεί να είναι βέβαιη.
Την κυνηγούν η φράση «η κανονικότητα δεν ταιριάζει στην Αριστερά», το παρελθόν της στους «53+» που αντιτάσσονταν στο άνοιγμα στο Κέντρο, η άρνησή της να αποδοκιμάσει τον πολακισμό, η μη διαφοροποίησή της από εσφαλμένες επιλογές του Αλ. Τσίπρα. Τη βοηθούν οι καλές σχέσεις με πρόσωπα από άλλα κόμματα, δηλαδή η ευελιξία και η ευγένειά της, η απουσία από το κεντρικό κάδρο της προηγούμενης ηγετικής ομάδας, οι προσεκτικές και επιλεκτικές εμφανίσεις της στα ΜΜΕ, ο επαγγελματισμός της.
Είναι στο βάθος Κνίτισσα, όπως λέει άσπονδος σύντροφός της; Μήπως είναι οπορτουνίστρια, όπως λέει άλλος;
Σίγουρα είναι η καταλληλότερη για να γλιτώσουν από την άτακτη πολακοποίηση και να σώσουν κάποια προσχήματα ευρωπαϊκής ορθοδοξίας.
Και είναι η μόνη που έχουν.
