Ο όρος «αλλοίωση» κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο συντηρητικό λεξιλόγιο. Κάθε λίγο ακούμε για τον «κίνδυνο αλλοίωσης των παραδοσιακών αξιών». Ποτέ δεν διευκρινίζεται ποιες είναι αυτές οι «παραδοσιακές αξίες», αν εξυπηρετούν κάτι, τι είναι αυτό και πρωτίστως ποιους εξυπηρετούν. Πατροπαράδοτη πρακτική ήταν να μένουν οι γυναίκες σπίτι και να μη μετέχουν στα κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα· μη μιλήσουμε για τις χειρότερες «παραδοσιακές αξίες» στον ισλαμικό κόσμο.
Την «αλλοίωση της βούλησης του εκλογικού σώματος» επικαλέστηκαν παλιότερα διάφοροι συντηρητικοί νομοθέτες –αυτή τη φορά από τα αριστερά– για να απαγορεύσουν τη δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων δεκαπέντε μέρες ή ένα μήνα πριν από τις εκλογές. Δεν καταλάβαμε πώς οι δημοσκοπήσεις «αλλοιώνουν» τη βούληση του λαού (χαλάει; πιάνει μούχλα;), αλλά, όπως σημειώναμε παλιότερα, «και η αρθρογραφία επηρεάζει κάποιους ψηφοφόρους. Γιατί δεν αναστέλλεται επί δεκαπενθήμερο η έκδοση εφημερίδων, για να φτάσουν οι ψηφοφόροι ανεπηρέαστοι στις κάλπες;» («Καθημερινή» 27.7.2007).
Στο ζήτημα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού (και ουχί των ομογενών· οι ομογενείς που δεν έχουν δικαίωμα, δεν ψηφίζουν ο κόσμος να χαλάσει) προβάλλεται το επιχείρημα της «αλλοίωσης του εκλογικού σώματος». Ο τέλειος παραλογισμός: Οι έχοντες δικαίωμα ψήφου είναι εξ ορισμού μέρος του εκλογικού σώματος, όπου κι αν ζουν. Μπορούν να πάρουν το αεροπλάνο, να έρθουν και να… αλλοιώσουν το εκλογικό σώμα όποτε θέλουν. Το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση είναι επί της ουσίας δημοκρατική κατάκτηση. Αφαιρείται ένα οιονεί πρόστιμο για την άσκηση ενός δικαιώματος όσων αναγκάστηκαν να μετοικήσουν.
Ακούγεται συχνά ότι οι Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό δεν έχουν γνώση της πολιτικής πραγματικότητας και θα ψηφίζουν ό,τι να ‘ναι. Ελάτε τώρα, που λέει και ο φίλος Τάκης Θεοδωρόπουλος. Πρώτον: Ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς αβάσιμος, δεν στηρίζεται σε κάποιο στοιχείο. Δεύτερον: Ακόμη κι αν μπορούσε να μετρηθεί η «γνώση της πολιτικής πραγματικότητας», δεν είναι λόγος θέσπισης εμποδίων για την κάλπη. Αν ήταν έτσι, οι εγχώριοι ψηφοφόροι θα έπρεπε να περνούν τεστ γνώσεων πριν ψηφίσουν και είναι σίγουρο ότι οι μισοί από εμάς θα κοβόμασταν. Ιδίως αν είχαν βαθμό δυσκολίας, όπως οι εξετάσεις για την απόκτηση ιθαγένειας. Πόσοι ξέρουν π.χ. «πόσες φορές αναθεωρήθηκε η ιδρυτική Συνθήκη της ΕΟΚ του 1958;» (θέμα 2 στις εξετάσεις του υπ. Εσωτερικών 2023).
Ας μην ξεχνάμε ότι τον Ιούνιο τα «ψεκασμένα» κόμματα συγκέντρωσαν 14% του εκλογικού σώματος, παρόλο που οι Ελληνες του εξωτερικού εμποδίστηκαν με πολλαπλούς τρόπους να φθάσουν στην κάλπη.
