Το αίτημα παραμένει ισχυρό. Ενα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που ανακουφίστηκε με το 41% των πρόσφατων εκλογών, μπορεί να διαθέτει κατανόηση και υπομονή, πρωτίστως όμως έχει προσδοκίες: για την επόμενη ημέρα, την καθημερινότητα, το αύριο της χώρας.
Δεν είναι θεωρητικά στερεότυπα όσα εκφράζονται σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ή διατυπώνονται σε σοβαρά προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα. Είναι το γενικευμένο αίσθημα ότι ούτε μία ημέρα δεν μπορεί να πάει χαμένη. Και το αίσθημα αυτό μπορεί να εκφράζεται σε διαφορετικό βαθμό έντασης, παραμένει όμως το υλικό που κρατάει ως συνδετική ουσία το μεγάλο εκλογικό ακροατήριο της νέας κυβέρνησης.
Επειτα από όσα έχει περάσει η χώρα μετά το 2010 και με κορωνίδα το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Ιουνίου, οι ζυμώσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία έχουν αφήσει πίσω τις διαχωριστικές τομές του παρελθόντος. Ακόμη και ο όρος Κεντροδεξιά ή Κεντροαριστερά ακούγεται κενός νοήματος, ικανός και χρήσιμος μόνο για να συνεννοούμαστε. Η κοινωνία, όμως, έχει τρέξει προς άλλη κατεύθυνση. Αλήθεια, κάποιες κυβερνητικές μεταγραφές από το Κέντρο γιατί αναφέρονται ως προερχόμενες από την Κεντροαριστερά; Οι όροι έχουν χάσει τόσο το νόημά τους όσο και το αντίκρισμά τους στην πραγματικότητα.
Αυτό λοιπόν το δυναμικό (και εν πολλοίς ανυπόμονο) κομμάτι του 41% συνδέεται με άλλες αξίες. Οι τομές του 20ού αιώνα, με Δεξιά και Αριστερά παλαιάς κοπής, έχουν θολώσει. Υπάρχει βεβαίως και Δεξιά και Αριστερά, αλλά υπάρχει επίσης μια πολύ μεγάλη δεξαμενή πολιτών που έχουν κοινό όραμα τον ορθολογισμό, την καινοτομία, την ανοικτή κοινωνία, την ελεύθερη οικονομία και την πρόοδο. Αυτό το κομμάτι δεν θέλει ούτε τον όποιο θλιβερό συμβολισμό των ζεϊμπέκικων ούτε τις εξυπηρετήσεις θυλάκων μέσα στο πολυσυλλεκτικό κυβερνητικό σχήμα της εξουσίας. Είναι κατανοητό ότι υπάρχουν ισορροπίες και πιέσεις και χρίσματα που κατευνάζουν εσωκομματικές πτέρυγες. Αλλά όλα αυτά ανήκουν ακριβώς στις αντιλήψεις που το μεγαλύτερο μέρος του 41% έδωσε εντολή να αφήσουμε πίσω.
Είναι φορές που η Ελλάδα εκπλήσσει. Υπάρχουν φορές που χαιρόμαστε με την πρόοδο της χώρας σε διάφορους τομείς και είναι φορές που μας πιάνει απελπισία με το πόσο πίσω είμαστε ακόμη σε άλλους τομείς. Η εντολή για άλμα στο μέλλον είναι σαφής. Το χάσμα με τον προηγμένο κόσμο πρέπει να κλείσει.
