Στην τελευταία «Επικίνδυνη αποστολή», ο Τομ Κρουζ επιχειρεί να βάλει τέλος στη δράση ενός συστήματος τεχνητής νοημοσύνης που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες απειλώντας την ανθρωπότητα. Η ταινία προβάλλεται αυτές τις μέρες στα θερινά σινεμά της Αθήνας. Είναι μόνο μία από σειρά κινηματογραφικών παραγωγών που κατά καιρούς πραγματεύονται σενάρια επιστημονικής φαντασίας, βασισμένα σε κατά τα άλλα υπαρκτές προκλήσεις από το παρόν για το μέλλον.
Στο «Elysium», ο Ματ Ντέιμον κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να μεταβεί σε έναν διαστημικό σταθμό που φαντάζει μετουσίωση της εξιδανικευμένης ευτυχίας, αναζητώντας τη θεραπεία που θα τον κρατήσει στη ζωή. Είναι το έτος 2154. Ο άνθρωπος έχει εξαντλήσει τους πόρους της γης και μόνο οι εύποροι έχουν μετοικήσει, αφήνοντας πίσω τον μη προνομιούχο πληθυσμό εξαθλιωμένο στα ερείπια ενός πάλαι ποτέ ευημερούντος πλανήτη.
Στο «Αρμαγεδδών», ο Μπρους Γουίλις ηγείται μιας αποστολής της NASA που καλείται να σώσει τον πλανήτη, μετά την ανακάλυψη ότι ένας αστεροειδής στο μέγεθος του Τέξας θα πλήξει τη Γη σε λιγότερο από ένα μήνα.
Στον κινηματογράφο είναι ιδιαίτερα εμπορικό να καταπιάνεσαι με τα πιο δυσοίωνα σενάρια που αφορούν το μέλλον της ανθρωπότητας. Εφιαλτικά στιγμιότυπα απεικονίζουν τους χειρότερους φόβους του απλού πολίτη, ενίοτε και της επιστημονικής ελίτ. Παίζοντας με τους συνειρμούς, προκαλείς τη νοητική και συναισθηματική ταύτιση του θεατή. Οσο ακριβέστερη η σύνδεση με απτές προκλήσεις, τόσο μεγαλύτερη η επιτυχία τους.
Τεχνητή νοημοσύνη, κλιματική αλλαγή, κοινωνικές ανισότητες, γεωπολιτικοί διαγκωνισμοί. Είναι τα πεδία στα οποία θα κριθεί η προοπτική του ανθρώπινου πολιτισμού. Τα προβλήματα έχουν καταγραφεί, τις περισσότερες φορές μαζί με τις λύσεις τους, οι οποίες δεν είναι αυτονόητες. Μεγαλύτερη απειλή, η αδράνεια. Και τελικά ο κίνδυνος να επιβεβαιωθεί το χειρότερο σενάριο, εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Το βιώσαμε με την πανδημία, η οποία ξαφνικά κατέστησε ρεαλιστικό το «Contagion» του 2011. Στην ταινία επαγγελματίες της υγείας, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και καθημερινοί άνθρωποι βρίσκονται στη μέση μιας πανδημίας, καθώς το CDC –το αμερικανικό κέντρο ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων– εργάζεται πυρετωδώς για να βρει τη θεραπεία προτού χαθούν άλλες ζωές.
«Το άθροισμα όλων των φόβων» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος άλλης κινηματογραφικής παραγωγής, η οποία υπεισέρχεται στις ατραπούς της πυρηνικής απειλής. Εκεί ο Μπεν Αφλεκ υποδύεται έναν αναλυτή της CIA, ο οποίος θα πρέπει να αποτρέψει το σχέδιο νεοναζιστικής φατρίας που απειλεί να προκαλέσει μια καταστροφική σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, πυροδοτώντας πυρηνικό όπλο σε αγώνα ποδοσφαίρου στη Βαλτιμόρη.
Οι ταινίες βγαίνουν από τη ζωή ενισχυμένες με γερή δόση φαντασίας. Το ζήτημα είναι να μην έρθουμε αντιμέτωποι με μια ζωή βγαλμένη από τις ταινίες. Κάποιες από αυτές είναι πραγματικά εφιαλτικές. Αν και συνήθως έχουν αίσιο τέλος· τουλάχιστον στο Χόλιγουντ.
