Η καταπάτηση και η αναρχία που επικρατούν στις ελληνικές παραλίες είναι ορατές εδώ και χρόνια. Γι’ αυτό και όταν ξεκίνησε η πρώτη οργανωμένη δράση πολιτών στην Πάρο, διεκδικώντας το αυτονόητο, ελεύθερο δημόσιο χώρο, άναψε η σπίθα: ενεργοποιήθηκαν τόσο το κράτος όσο και πολίτες/επισκέπτες και σε άλλα νησιά, όπως στη Νάξο, στην Κρήτη. Aρχισαν οι αυτοψίες, η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να εντείνει την παρουσία ελεγκτικών μηχανισμών ώστε να διαπιστώνεται εάν οι επιχειρήσεις τηρούν τους όρους των συμβάσεων που έχουν υπογράψει με το ελληνικό Δημόσιο. Σε περίπτωση, βέβαια, που υπάρχουν συμβάσεις. Γιατί στην Πάρο, στη Μικρή και Μεγάλη Σάντα Μαρία, για παράδειγμα, πάνω από 2.500 τετραγωνικά μέτρα είχαν καταληφθεί από τρεις επιχειρήσεις αυθαίρετα.
Το ερώτημα που ανακύπτει παραμένει ζωτικό: εάν η Κίνηση Πολιτών δεν είχε κάνει το βήμα, το οποίο πήρε μεγάλη δημοσιότητα, η παρανομία θα συνεχιζόταν; Oπως για να προχωρήσει το ξήλωμα πολεοδομικών παραβάσεων στη Μύκονο χρειάστηκε να προηγηθεί το μαφιόζικο χτύπημα εναντίον αρχαιολόγου. Αν, δηλαδή, δεν πέσουν οι προβολείς πάνω στην ανομία, ο λήθαργος των αρμοδίων υπηρεσιών συντηρείται, σε πολλές περιπτώσεις, με το αζημίωτο.
Είναι κοινός τόπος ότι το βαθύ κράτος έχει ισχυροποιηθεί στα χρόνια, έχει αποθρασυνθεί, χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να παραμένει κυρίαρχο. Γι’ αυτό και ο ρόλος του ενεργού πολίτη, που σημαίνει του ενημερωμένου τόσο για τα δικαιώματα όσο και για τις υποχρεώσεις του, αποκτά κομβική σημασία. Διεκδικώντας τα στοιχειώδη και συνταγματικά κατοχυρωμένα, να μπορεί να απολαμβάνει τα αγαθά του δημόσιου χώρου, να ζητάει επιτακτικά την εφαρμογή νόμων που ατονούν.
Η πίεση προς την πολιτεία προϋποθέτει την αφύπνιση και τη συλλογικότητα. Την οργανωμένη και συγκροτημένη ως προς τα επιχειρήματά της αντίδραση. Η διαμαρτυρία για να έχει αποτέλεσμα βασίζεται σε κόπο, εργατοώρες, συνεργασία. Δεν αρκούν η έκρηξη για τις ομπρελοξαπλώστρες, ο δίκαιος έστω θυμός, η σύγκρουση. Το αποτέλεσμα θα είναι περιστασιακό και χωρίς κόστος επί της ουσίας για τον κάθε «επιχειρηματία». Ο καθηγητής πανεπιστημίου που μετέτρεψε την προσωπική, δυσάρεστη εμπειρία του σε παραλία της Καβάλας σε επίσημη καταγγελία στην Αρχή Διαφάνειας αφιέρωσε χρόνο, έκανε σχετική έρευνα.
Ενεργός πολίτης δεν γίνεται κάποιος «δωρεάν», χωρίς προσπάθεια, μέθοδο και γνώση.
