Αν οι ευρωεκλογές γίνονταν σήμερα, η σκληρή Δεξιά, η ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι και το ακροδεξιό Vox της Ισπανίας, και η ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID), με κόμματα όπως η γαλλική Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν και η ιταλική Λέγκα, θα κέρδιζαν σχεδόν το 1/4 του συνόλου των εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο.
Το συμπέρασμα προκύπτει από γκάλοπ που διενήργησε πριν από λίγες μέρες το Politico ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου 2024. Παρακολουθούμε εδώ και καιρό στην Ευρώπη την ισχυροποίηση κομμάτων της Ακροδεξιάς. Ολα σχεδόν, προτείνουν απλοϊκές, «εθνικές» λύσεις σε σύνθετα, παγκόσμια προβλήματα.
Στην Ιταλία το κόμμα της Μελόνι που διαθέτει νεοφασιστικές καταβολές. Στη Γερμανία την AfD η οποία καταγράφει ανοδική πορεία μιλώντας μια γοητευτική γλώσσα σε ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται στον αντίποδα της ελίτ. Στη Φινλανδία τους ακροδεξιούς που έγιναν κυβερνητικοί εταίροι παίρνοντας επτά υπουργεία, μεταξύ αυτών και το υπουργείο Εσωτερικών, και σχεδιάζουν τη μεταναστευτική πολιτική. Στην Ισπανία το Vox με τα στελέχη του να κάνουν λόγο για ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και καταπολέμηση της «κλιματικής θρησκείας», ενώ παράλληλα αμφισβητούν την έμφυλη βία. Στη Σουηδία το ακροδεξιών καταβολών κόμμα Σουηδοί Δημοκράτες συμμετέχει στην κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά.
Στην Ελλάδα, για να έρθουμε στα δικά μας, στις πρόσφατες εκλογές εισήλθαν στη Βουλή τρία ακροδεξιά κόμματα, κερδίζοντας ψήφους από ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, από εθνικιστές, υπερπατριώτες, ακραίους συντηρητικούς.
Αν και κατακερματισμένος και ασύντακτος, ο χώρος της Ακροδεξιάς κατόρθωσε να αποσπάσει ποσοστό περίπου 13% των ψήφων και 34 έδρες στη Βουλή. Το μήνυμα εστάλη, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι το έλαβαν αυτοί που έπρεπε. Η αξιωματική αντιπολίτευση ασχολείται με τα εσωκομματικά της στην κούρσα για την εκλογή του νέου αρχηγού. Στο ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στην αρχή μιας πορείας με στόχο την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης με τη μεγάλη πολιτική βάση που διέθετε το κόμμα όταν βρισκόταν στην ακμή του. Εχουν δηλαδή δρόμο ακόμη.
Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, στις πρώτες μέρες μετά τη μεγάλη νίκη της και ενδεχομένως υπό την επήρεια μιας παρατεταμένης ευφορίας, εμφανίζει επικίνδυνες αρρυθμίες που αφορούν το κρίσιμο πεδίο της ασφάλειας. Η φωτιά στη Ρόδο, η έκρηξη στην 111 Πτέρυγα Μάχης στη Νέα Αγχίαλο και η πρόσφατη επέλαση του τάγματος των Κροατών χούλιγκαν, που εκθέτει την Ελληνική Αστυνομία, αναδεικνύουν μεγάλα κενά σε ζωτικούς πυλώνες του κράτους, και σε ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας καλλιεργούν αισθήματα ανασφάλειας. Αυτά ακριβώς που εκμεταλλεύονται τα ακροδεξιά κόμματα για να αυξήσουν την απήχησή τους.
