Η υπόθεση Φρέντι Μπελέρη οδηγεί τις ελληνοαλβανικές σχέσεις σε αδιέξοδο. Ο Εντι Ράμα δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει πίσω, παρά τις αντιδράσεις της Αθήνας, που τον απειλεί με βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας.
Κρατάει και θα κρατήσει προφυλακισμένο τον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρρας, μέχρις ότου εκπνεύσουν οι προβλεπόμενες προθεσμίες για την ανάληψη των καθηκόντων του, ώστε να οδηγηθεί ο δήμος σε νέες εκλογές. Από τις οποίες, με μια καταδικαστική απόφαση (προεξοφλείται…) από το ποινικό δικαστήριο, θα τον αποκλείσει γιατί δεν θα έχει λευκό ποινικό μητρώο.
Ο Ράμα έχει πάρει προσωπικά την όλη αυτή υπόθεση, μετατρέποντάς τη σε βεντέτα με τους ομογενείς της Χειμάρρας και θα την πάει μέχρι τέλους, θεωρώντας πως ο χρόνος δουλεύει υπέρ του. Από πού, όμως, αντλεί τη δύναμη ώστε να αγνοεί τις πιέσεις της Αθήνας, «φίλης» και συμμάχου στο ΝΑΤΟ και υποστηρίκτριας της ευρωπαϊκής προοπτικής της Αλβανίας;
Διαβάζει προφανώς την αδιαφορία των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, που δεν φαίνεται να συγκινούνται ιδιαίτερα για τον εκλεγμένο ομογενή δήμαρχο, για τον οποίο οι αλβανικές αρχές διαρρέουν ότι διαθέτουν ατράνταχτα στοιχεία. Και ούτε επιθυμούν να υπονομεύσουν το έργο της ανεξάρτητης (;) εισαγγελίας διαφθοράς (SPAK), που κατ’ απαίτησή τους έφτιαξε ο Ράμα και η οποία χειρίζεται την όλη υπόθεση.
Φαίνεται επίσης ότι έχει πείσει, δεδομένης της ανυπαρξίας συγκροτημένης αντιπολίτευσης, τους δυτικούς συμμάχους ότι αποτελεί τη μοναδική λύση για τη διακυβέρνηση της Αλβανίας. Κυρίως, όμως, προβάλλει στους συμμάχους εαυτόν ως τον ηγέτη που, μόνον αυτός, μπορεί να επηρεάσει ή και να ελέγξει την κινητικότητα στο αλβανικό στοιχείο της Βαλκανικής, με επίκεντρο το Κόσοβο.
Οι συχνές αγκαλιές του με τον Σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς γίνονται δεκτές με ανακούφιση στη Δύση, που έχει υψηλή προτεραιότητα την ηρεμία στο Κόσοβο.
Ετσι, η χρήση του δικαιώματος αρνησικυρίας αποτελεί μονόδρομο για την Αθήνα, όποτε κι αν συζητηθεί στο επόμενο διάστημα η πορεία της Αλβανίας προς τις Βρυξέλλες.
Θα το πράξει; Δεν έχει άλλη επιλογή, αν θέλει να μην υποστεί σοβαρή διπλωματική ήττα από τον Ράμα, που θα έχει εσωτερικό αντίκτυπο, δεδομένου ότι η ίδια σήκωσε –δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά– από την πρώτη στιγμή το θέμα, αναδεικνύοντάς το κορυφαίο ζήτημα στις διμερείς σχέσεις. Ενδεχομένως μια πιθανή αποφυλάκιση του Μπελέρη, με «by pass» στη δικαστική διαδικασία, θα εκτόνωνε κάπως την κατάσταση.
Αλλά ο Ράμα θα προχωρήσει σε κάτι τέτοιο μόνον αφού έχει αφοπλίσει πλήρως τον Μπελέρη, θέτοντάς τον εκτός παιγνιδιού στη Χειμάρρα. Το όλο ζήτημα εξελίσσεται πλέον σε αδιέξοδη διελκυστίνδα, από την οποία ούτε η Αθήνα ούτε ο Ράμα μπορούν να κάνουν πίσω.
