Δεν βρήκαμε την πράξη παραχώρησης του νεοκλασικού της Ερμού 134-136 στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ). Φανταζόμαστε, όμως, ότι κάποιοι όροι θα υπάρχουν, όπως η συντήρηση του κτιρίου· όρος τυποποιημένος. Και όμως! Ο αυτόπτης Τάκης Θεοδωρόπουλος είδε «μια σκαλωσιά με σκισμένο το προστατευτικό δίχτυ, είναι γεμάτη με το είδος της δημιουργίας που ονομάζεται “γκράφιτι” και εμείς οι συντηρητικοί το θεωρούμε αισθητική ρύπανση του αστικού τοπίου» («Καθημερινή», 15.8.2023). Σε διάφορες παλιές φωτογραφίες δεν υπάρχει η σκαλωσιά, αλλά οι τοίχοι του κτιρίου που είναι γεμάτοι βρωμιές· υπογραφές με κόκκινα, μαύρα, μπλε σπρέι. Από μόνη της αυτή η εικόνα δικαιώνει την υπουργό που αποφάσισε την άρση της παραχώρησης. Οταν έχεις λερωμένη τη φωλιά σου με γκράφιτι, δύσκολα μπορείς να βρεις όποιο δίκιο νομίζεις ότι έχεις.
Στην ανακοίνωσή του ο ΣΕΑ μιλάει για «αυταρχισμό» (συνηθισμένο) και «λογοκρισία», επειδή η αφορμή για την άρση της παραχώρησης ήταν μια εκδήλωση για το ναυάγιο της Πύλου. «Στη δημοκρατία, οι θέσεις ενός συνδικαλιστικού και επιστημονικού φορέα είναι θεμιτό και αναμενόμενο να μην ταυτίζονται πάντα με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική», γράφουν (13.8.2023). Σωστό, αλλά αυτό που αποσιωπούν είναι ότι η εκδήλωση δεν ήταν του συλλόγου τους, με άσχετο (έστω) θέμα για τα επιστημονικά τους ενδιαφέροντα. Ο χώρος παραχωρήθηκε στις ομάδες «Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών», «Αντισώματα», «Δίκτυο Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων» και «Αστέρας Εξαρχείων». Με ποιο δικαίωμα; Αγνωστο, ίσως εκείνο που λέει «είμαι συνδικαλιστής και το κέφι μου θα κάνω».
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η κ. Μενδώνη είναι σταυροφόρος του δίκιου και της προστασίας των χρημάτων μας και άλλα τερπνά. Από την πολιτεία της μπορούμε να εικάσουμε όσα γράφονται και λέγονται για το εκδικητικόν της πρωτοβουλίας. Αλλά, άβυσσος η ψυχή των υπουργών και όποια κίνητρα ουδόλως δικαιολογούν τον ΣΕΑ, ο οποίος θέλει να διαχειρίζεται την κοινή περιουσία όπως γουστάρει, να την παραχωρεί για εκδηλώσεις και μάλιστα με «ελεύθερη είσοδο/συνεισφορά απαραίτητη». Δηλαδή, ήταν τζάμπα να μπεις, με πληρωμή να βγεις.
Οσο για τα περί «λογοκρισίας», αναρωτιόμαστε το εξής: κάλεσαν ποτέ στην Ερμού 134-136 τον κ. Μανόλη Κορρέ να αντικρούσει όσα έσουραν στην κυβέρνηση για το λεγόμενο «τσιμέντωμα της Ακρόπολης»; Δεν πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις στους, χωρίς λογοκρισία, δημόσιους χώρους; «Στη δημοκρατία», όπως θα έλεγαν και οι ίδιοι, «οι θέσεις ενός επιστήμονα είναι θεμιτό και αναμενόμενο να μην ταυτίζονται πάντα με την εκάστοτε ηγεσία ενός συνδικαλιστικού σωματείου».
