Οι πρώτες 50 ημέρες της δεύτερης θητείας της Νέας Δημοκρατίας ήταν δύσκολες για την κυβέρνηση και επώδυνες για τη χώρα. Από τις πυρκαγιές και την έλλειψη συντονισμού μεταξύ αστυνομίας και πυροσβεστικών υπηρεσιών, και τις εκρήξεις βλημάτων στην αεροπορική βάση της Νέας Αγχιάλου, μέχρι την επαίσχυντη αδυναμία των ελληνικών αρχών να αποτρέψουν τις ενορχηστρωμένες εγκληματικές πράξεις Κροατών χούλιγκαν και Ελλήνων συνεργατών τους που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο ενός ανθρώπου, σοβαρούς τραυματισμούς άλλων και πολλές υλικές ζημιές, το σκηνικό είναι ζοφερό.
Και αυτά στη σκιά της νέας εκτόξευσης του πληθωρισμού.
Η απουσία ουσιαστικής αντιπολίτευσης –λόγω της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές και της ενασχόλησης των στελεχών του με τις εσωτερικές τους διεργασίες– έχει δημιουργήσει μια κατάσταση που το κυβερνών κόμμα ανταγωνίζεται τον εαυτό του και την εικόνα του αποτελεσματικού επιτελικού κράτους που πρόβαλε στην προεκλογική εκστρατεία.
Σε λίγες μόλις εβδομάδες, στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ για τα κενά ηγεσίας που αναδεικνύονται σε υπουργεία και την έλλειψη συντονισμού μεταξύ υπηρεσιών. Θα κληθεί να υπερασπιστεί ένα κατώτερο των προσδοκιών ξεκίνημα της δεύτερης θητείας του και αυτό μόλις ένα μήνα πριν από τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές και εννέα μήνες πριν από τις ευρωεκλογές. Οι λύσεις προφανώς δεν βρίσκονται στα φιλολαϊκά επιδόματα, τα οποία ο ίδιος και στελέχη της κυβερνητικής παράταξης κατήγγειλαν όταν ήταν αντιπολίτευση, ενώ ούτε και η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας αποτελεί πανάκεια. Οι πρώτες 100 ημέρες κάθε νέας κυβέρνησης αποδεικνύονται συνήθως καθοριστικές για την προώθηση ριζικών αλλαγών και τολμηρών μεταρρυθμίσεων. Η πλειοψηφία θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός μπορεί να κάνει τις βαθιές τομές που χρειάζεται η χώρα στην υγεία, στην παιδεία και σε όλο το φάσμα λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού. Ωστόσο, δεν θα κριθεί από τις εξαγγελίες, αλλά από το αποτέλεσμα.
Διαχρονικές παθογένειες –επίκαιρα χαρακτηριστικά παραδείγματα, η βία στα γήπεδα όπως και η πολεοδομική ασυδοσία που ήρθε πρόσφατα στο προσκήνιο από τις προκλητικές παραβάσεις παραλιακών μπαρ σε δημοφιλή νησιά– απαιτούν τολμηρές παρεμβάσεις και συγκρούσεις με ισχυρά συμφέροντα που να χαρακτηρίζονται από συνέπεια και συνέχεια. Δεν μπορούν πλέον να συνεχίζονται τακτικές όπως οι ανακοινώσεις για την πάταξη της βίας –οι χθεσινές του Κυρ. Μητσοτάκη, μετά τη συνάντηση με τις ηγεσίες των τεσσάρων μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου, κινούνται στη σωστή κατεύθυνση–, οι οποίες είτε δεν εφαρμόζονται είτε «παρακάμπτονται». Το ίδιο ισχύει και με την επιβολή αυστηρών προστίμων στα παραλιακά μπαρ τα οποία στη συνέχεια είτε μειώνονται υπερβολικά είτε χαρίζονται.
Το ξεκίνημα της νέας κυβέρνησης δεν ήταν ευχάριστο. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος. Αν δεν τολμήσει άμεσα τα δύσκολα –κάτι που διακαώς επιθυμεί σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων της–, θα πέσει θύμα των καθυστερήσεων και της φθοράς εξουσίας. Είμαστε στην αρχή, αλλά ο ουσιαστικός χρόνος που η κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της ήδη εξαντλείται.
