Σε τι να αποσκοπούν οι Τουρκοκύπριοι με την προχθεσινή σύγκρουσή τους με την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στη νεκρή ζώνη της Κύπρου κοντά στο χωριό Πύλα; Σχεδόν μισό αιώνα μετά την εισβολή του 1974, η τουρκική πλευρά συνεχώς κλιμακώνει την πίεση και δοκιμάζει τα ανακλαστικά της Κυπριακής Δημοκρατίας, του ΟΗΕ και ξένων κυβερνήσεων. Προχωράει με έργα για το «άνοιγμα» των Βαρωσίων, ανακατασκεύασε γήπεδο στη νεκρή ζώνη στη Λευκωσία παρά τις διαμαρτυρίες της κυβέρνησης κ.ά. Συμπεριφέρεται σαν η Κύπρος να έχει διχοτομηθεί ήδη σε δύο κράτη, σύμφωνα με τις επιθυμίες του σημερινού προέδρου των Τουρκοκυπρίων και με την πρόσφατη πολιτική της Αγκυρας. Ομως, η άμεση σύγκρουση με στρατιώτες της UNFICYP φαίνεται να είναι ένα βήμα πέρα απ’ ό,τι η διεθνής κοινότητα είναι διατεθειμένη να ανεχθεί.
Για άλλη μια φορά φάνηκε πόσο εύθραυστη παραμένει η κατάσταση όταν η συμφιλίωση και η λύση δεν είναι προτεραιότητες.
Γιατί, λοιπόν, η τουρκοκυπριακή πλευρά να κινηθεί με τρόπο που προκάλεσε την άμεση καταδίκη από τον ΟΗΕ, την Ε.Ε., τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία κ.ά.; Αφού κατάφερνε εδώ και καιρό να παραβιάζει το status quo χωρίς συνέπειες, γιατί διακινδύνευσε την προχθεσινή σύγκρουση; Είναι τόσο σημαντική γι’ αυτήν η διάνοιξη ενός δρόμου που θέλει να επιβάλει σε όλους, παραβιάζοντας χώρο υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ; Είναι ατύχημα, από την κεκτημένη ταχύτητα που αποκτά κάποιος όταν συνηθίζει να αυθαιρετεί χωρίς συνέπειες; Ή μήπως είναι μέρος σχεδίου; Και αν πρόκειται για προϊόν «στρατηγικής» σκέψης, ποιος να είναι ο πιθανός στόχος; Να δείξει ότι οι τουρκοκυπριακές δυνάμεις δεν λογαριάζουν κανένα εμπόδιο, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρήσεων του ΟΗΕ, πόσο μάλλον της κυπριακής κυβέρνησης ή της Αθήνας; Επειδή στα Κατεχόμενα τίποτα δεν γίνεται χωρίς την έγκριση της Αγκυρας, η οποία έκανε τα πάντα για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του σημερινού ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, μοιάζει απίθανο η Τουρκία να μη γνώριζε για τον σχεδιασμό της επιχείρησης. Ομως, τον τελευταίο καιρό, ο Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών του, Χακάν Φιντάν, επιχειρούσαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι κάνουν πίσω από την πολιτική των δύο κρατών. Μιλώντας στη διάσκεψη πρεσβευτών της Τουρκίας πριν από λίγες ημέρες, αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο Φιντάν δήλωσε: «Βασική μας πολιτική είναι η αναγνώριση/καταγραφή της κυριαρχικής ισότητας και η ίση διεθνής αναγνώριση των Τουρκοκυπρίων». Δεν αναφέρθηκε σε «δύο κράτη», όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια. Η διατύπωση αυτή, βεβαίως, αφήνει περιθώριο για να επανέλθει η Τουρκία σε δηλώσεις ανοικτά υπέρ δύο κρατών, όμως η αμφισημία στέλνει ένα μήνυμα.
Ετσι, οδηγούμαστε στο ερώτημα εάν οι Τουρκοκύπριοι αυθαιρέτησαν για να φέρουν την Αγκυρα σε δύσκολη θέση, για να επανέλθει η Τουρκία στη στήριξη της πολιτικής των δύο κρατών. Ή μήπως η Αγκυρα άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν έτσι ώστε να γίνει σαφές στους Τουρκοκυπρίους ότι η πολιτική αυτή έχει όρια; Ομως, επειδή οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι (αντίθετα με τον ηγέτη τους και τους περισσότερους εποίκους από την Τουρκία) φέρεται να επιθυμούν την επανένωση της Κύπρου σε διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, ίσως πιο πιθανό είναι το ενδεχόμενο κάποιοι στη διοίκησή τους να αναζητούν την ένταση για να στηρίξουν τη γραμμή υπέρ δύο κρατών. Αυτό είναι παλιό κόλπο στο τεφτέρι του Ερντογάν και της Τουρκίας γενικώς, και δεν θα ήταν έκπληξη αν αυτός ήταν ο σκοπός της σύγκρουσης στην Πύλα. Το πιθανότερο, όμως, είναι οι Τουρκοκύπριοι και οι Τούρκοι να υποτίμησαν την αντίδραση του ΟΗΕ, της Ε.Ε. και ξένων κυβερνήσεων. Ετσι, έδειξαν για άλλη μια φορά πόσο εύθραυστη παραμένει η κατάσταση όταν η συμφιλίωση και η λύση δεν είναι προτεραιότητες.
