Τώρα που εμφανίστηκε το κίνημα της πετσέτας –και καλώς εμφανίστηκε διότι κινητοποίησε τους ράθυμους ή συνένοχους κρατικούς μηχανισμούς– είναι καιρός να θυμηθούμε και το κίνημα για καθαρές ακτές, καθώς εκ των πραγμάτων αυτό λειτουργεί συμπληρωματικά προς το κίνημα της πετσέτας. Είναι πολύ πιο παλιό, έχει δραστηριοποιήσει κατά διαστήματα χιλιάδες εθελοντές, αλλά μόνον με τον εθελοντισμό τα αποτελέσματα είναι περιστασιακά. Γίνονται προσπάθειες στην αρχή και στο τέλος της τουριστικής περιόδου, αλλά ενδιαμέσως, μέσα στο κατακαλόκαιρο, η καθαριότητα των ακτών επαφίεται στον «πατριωτισμό» των Ελλήνων και των… δημάρχων. «Πατριωτισμό» όχι δεδομένο.
Είναι γεγονός πως μέσα στο πακέτο παροχών που προσφέρουν οι οργανωμένες παραλίες και τα λεγόμενα μπιτσόμπαρα είναι και η καθαριότητα του χώρου που εκμεταλλεύονται. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι λουόμενοι προτιμούν τις επί πληρωμή ξαπλώστρες. Από την άλλη πλευρά, συνήθως το στήσιμο της ομπρέλας και το άπλωμα της πετσέτας στο τέλος της ημέρας αφήνουν πίσω τους ένα μικρό σκουπιδότοπο. Χρειάζεται μια σχετική παιδεία για να γίνει κατανοητό πως ο χώρος όπου κάνουμε εμείς το μπάνιο μας δεν είναι δικός μας. Κάνουμε απλώς χρήση του, χωρίς να καταβάλλουμε κανένα τίμημα. Η μόνη υποχρέωσή μας είναι να τον παραδώσουμε στους επόμενους χωρίς τα σκουπίδια που προκάλεσε η παρουσία μας. Εκτός από την παιδεία που είναι το στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ, θα πρέπει να έχουμε μαζί μας και μια σακούλα για να μαζέψουμε ό,τι καταναλώσαμε κάτω από την ομπρέλα μας. Αλλά και αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται κάτι ακόμη. Θα πρέπει οι δήμαρχοι, που έχουν σημαντικά έσοδα από τον τουρισμό, να φροντίσουν να υπάρχουν κάδοι απορριμμάτων σε όλο το μήκος των ακτών. Είναι υποχρέωση προς τους δημότες τους, είναι υποχρέωση προς τους τουρίστες.
Φέτος το καλοκαίρι ασχοληθήκαμε με το κίνημα της πετσέτας παραμελώντας το δίδυμο αδελφάκι του που είναι το κίνημα για τις καθαρές ακτές. Καλό θα ήταν του χρόνου να δούμε το ζήτημα πιο οργανωμένα, γιατί μόνον τότε θα δικαιώσουμε και την ουσία του κινήματος της πετσέτας. Ελεύθερες ακτές, αλλά βρώμικες δεν μας τιμούν.
