Ο Τσίπρας ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μέχρι χθες κανένας από τους τέσσερις υποψηφίους διαδόχους του δεν είχε δοκιμάσει να διεκδικήσει μερίδα της κληρονομιάς του. Μόνο ο Παππάς είχε προσπαθήσει να υπαινιχθεί κάτι σαν υπεράσπιση της παρακαταθήκης του ηττημένου. Χρειάστηκε να προστεθεί ο πέμπτος υποψήφιος, για να επαναφέρει τη μορφή του Τσίπρα στο εσωκομματικό τοπίο, σφηνώνοντας μια κοινή φωτογραφία τους στο ψηφιακό του διάγγελμα. Ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες που διεκδικεί για τον εαυτό του –αυτοδημιούργητος και υπερεπιτυχημένος, καραβοτσακισμένος κι εφοπλιστής– ο Κασσελάκης αυτοπροβάλλεται και ως συνεχιστής του τσιπρισμού. Ή, τουλάχιστον, είναι ο μόνος που τόλμησε να αυτοπροβληθεί ως τέτοιος. Αλλωστε, δεν χρειάζονται και πολύ περισσότερα για να διεκδικήσεις ένα ναυαγισμένο κόμμα. Λίγο θράσος θέλει μόνο. Και λίγο μοντάζ.
Στέντωρ
