«Πρόληψη!». Το πρωτεύον με τις πυρκαγιές είναι η πρόληψη. Επεται η καταστολή. Είναι το πόρισμα της κυβερνητικής συνεδρίασης για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Πρόχειρα συγκεντρώνω στοιχεία για να βρω τη σημασία της λέξης: drones που θα αιωρούνται πάνω από τα δάση και έλεγχος των τοπικών αρχών για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν όσα κονδύλια τους παραχωρήθηκαν για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών. Αν δεν κάνω λάθος, τα drones δεν είναι φετινή εφεύρεση. Αν δεν κάνω λάθος, επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό Δημόσιο, εσείς κι εγώ δηλαδή, δώσαμε χρήματα στην τοπική αυτοδιοίκηση για να οργανώσει την πρόληψη των καταστροφικών πυρκαγιών. Θέλουν να μας πουν ότι έως σήμερα κανείς δεν ενδιαφερόταν για την αξιοποίηση αυτών των χρημάτων – και το χρήμα είναι η απεικόνιση της κοινωνικής αξίας. Ομως από εδώ και πέρα όλα θα αλλάξουν. Σου λέει ο γιατρός ότι πρέπει να κόψεις το τσιγάρο. Το ήξερες και πριν σ’ το πει ο γιατρός. Ομως δεν τα έχεις καταφέρει. Αδυναμία χαρακτήρα; Η ελληνική πολιτεία πάσχει από αδυναμία χαρακτήρα. Παλεύει να κόψει το τσιγάρο αλλά δεν μπορεί. Σύμμαχός της η κοινωνία, ο ιδιοκτήτης που αδιαφορεί για τα ξερόχορτα, ο τοπικός άρχων του οποίου η αρχοντιά εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη που αδιαφορεί για τα ξερόχορτα.
Δεν ανήκω σε όσους πιστεύουν ότι οι πυρκαγιές μπορούν να εκλείψουν. Δεν λέω ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί τους, διότι ήδη έχουμε μάθει να ζούμε μαζί τους. Αναρωτιέμαι απλώς με ποιον τρόπο μπορεί η κοινωνία μας να σταθεί απέναντί τους. Με ποιον τρόπο η λέξη «πρόληψη», ή εν πάση περιπτώσει «προετοιμασία» θα αποκτήσει κάποια σημασία. Ας ξέρουν οι υπεύθυνοι ότι την έχουμε ακούσει τόσες φορές που έχει πια φθαρεί «μες στην πολλή συνάφεια». Είναι σαν τον φίλο που ανάβει τσιγάρο και σου λέει ότι το έχει κόψει, αλλά ένα δεν βλάπτει.
Μη με μπλέξετε με τα διαδικαστικά. Πρέπει να ανατεθεί το πρόβλημα στη Δασική Υπηρεσία αφού η Πυροσβεστική είναι οργανωμένη για τις αστικές πυρκαγιές; Δεν με ενδιαφέρει. Οπως δεν ενδιαφέρει ούτε εσάς ποιος ευθύνεται για τη δεκατετραήμερη έως σήμερα πυρκαγιά της Δαδιάς. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι πώς θα κόψουμε το τσιγάρο. Πώς δηλαδή θα αποφασίσουμε ότι η πρόληψη δεν είναι ιδέα, αλλά μια συγκεκριμένη πρακτική που απαιτεί δύναμη χαρακτήρα. Συμφωνώ ότι η κυβέρνηση δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο τη νέα τετραετία. Το καλοκαίρι της σήκωσε τα βάρη που της κληροδότησαν οι κακοτεχνίες της πρώτης της θητείας. Ανέδειξε κυρίως την αδυναμία της να συγκρουσθεί με το βαθύ κράτος. Θα μπορούσες να πεις ότι η συγκυρία την ευνοεί. Χωρίς αξιόμαχη αντιπολίτευση, με την ορμή της συντριπτικής της νίκης στις εκλογές, δεν ανησυχεί για την επιβίωσή της. Ομως το ζήτημα δεν είναι εκεί.
