Στο χωριό μας, σ’ ένα νησί του Ανατολικού Αιγαίου, τοποθετήθηκε πρόσφατα καινούργια παιδική χαρά· μικρούλα, με τσουλήθρα, κούνια και τραμπάλα (όλα ενικού αριθμού). Συγκαταλέγεται στις οκτώ παιδικές χαρές που φτιάχτηκαν στον ευρύτερο δήμο και κόστισαν 212.041 ευρώ. Ας αφήσουμε στην άκρη, για προσεχές ρεπορτάζ, το εξωφρενικό κόστος εκάστης εγκατάστασης, ήτοι 26.505 ευρώ, και ας έρθουμε στην ουσία του πράγματος. Παιδιά το χωριό δεν έχει περισσότερα από τέσσερα ή πέντε (και αυτά όχι σε ηλικία που θα τους επιτρέψει να χαρούν το παιχνίδι εκεί). Το σχολείο, στο οποίο κάποτε φοιτούσαν δεκάδες πιτσιρίκια, έχει να λειτουργήσει δεκαετίες. Το κτίριό του έχει ρημάξει, ο κήπος του έχει χορταριάσει. Θλιβερή εικόνα – όσο και οι εικόνες από το μέλλον μας.
Στις 28 Αυγούστου δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως απόφαση που προβλέπει την κατάργηση 36 σχολείων (29 νηπιαγωγείων και 7 δημοτικών) και τη συγχώνευση 30 σχολείων (23 νηπιαγωγείων και 7 δημοτικών). Εχει πάρει διαστάσεις επιδημίας το κλείσιμο σχολικών μονάδων, ιδιαίτερα νηπιαγωγείων, ελλείψει μαθητών, με «πρωταθλήτριες» την Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία, τη Θράκη και την Ηπειρο. Υπογεννητικότητα γαρ… Σύμφωνα με τα στοιχεία γεννήσεων της ΕΛΣΤΑΤ, ενώ το 2010 οι γεννήσεις στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 115.000, το 2021 δεν ξεπέρασαν τις 85.000, δηλαδή γεννήθηκαν περίπου 30.000 λιγότερα παιδιά. Σχετική έρευνα του ΙΟΒΕ προειδοποιεί πως αν η πτωτική πορεία δεν ανακοπεί άμεσα και αποτελεσματικά, μέχρι το 2035 θα έχουν «χαθεί» 430.000 μαθητές (το 1/3 όσων φοιτούν σήμερα) και θα έχει μπει λουκέτο στο 29,2% των σχολείων μας. Και οι συνέπειες θα είναι προφανείς σε γυμνάσια, λύκεια και πανεπιστήμια. Η είδηση πέρασε στα «ψιλά» στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα τα διαδικτυακά. Αναμενόμενο. Η υπογεννητικότητα δεν «πουλάει» όπως ο Στέφανος Κασσελάκης, τα καμώματα των ντόπιων σταρ και ινφλουένσερ (ο θεός να τους κάνει) και η Αμάλ Κλούνεϊ, που εμφανίστηκε «πιο όμορφη από ποτέ» στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Πριν από μερικά χρόνια βρέθηκα στους Λειψούς, που είχαν τότε 784 κατοίκους – εκ των οποίων 200 παιδιά. Δύσκολα θα βρει κανείς ζευγάρι στο νησί που να μην έχει τουλάχιστον τρία παιδιά. Και, παρά τις δυσκολίες, αυτά τα Λειψωτάκια, στην πλειονότητά τους, θέλουν να φύγουν, να σπουδάσουν, αλλά να επιστρέψουν και να ζήσουν στον τόπο τους. Γιατί εκεί η ζωή είναι πιο απλή, πιο όμορφη και, παραδόξως, πιο γεμάτη λένε. Μακάρι να αξιωνόμασταν σ’ αυτή τη χώρα να ακούγαμε από την κυβέρνηση και τα κόμματα ότι αυτός θα είναι ο κοινός στόχος για τον οποίο με πάθος θα αγωνιστούν: να γίνει όλη η Ελλάδα σαν τους Λειψούς. Ονειρο θερινής νυκτός, θα μου πείτε. Και μπήκε και φθινόπωρο…
